Exodus 7
1 Toe sê die HERE vir Moses: Kyk, Ek het jou 'n god vir Farao gemaak, en jou broer Aäron sal jou profeet wees.
2 Jy moet alles spreek wat Ek jou beveel; en jou broer Aäron moet met Farao spreek dat hy die kinders van Israel uit sy land uitstuur.
3 En Ek sal Farao se hart verhard en my tekens en my wonders in Egipteland vermenigvuldig.
4 Maar Farao sal na julle nie luister nie, dat Ek my hand op Egipte kan lê en my leërs en my volk, die kinders van Israel, uit Egipteland kan uitlei deur groot oordele.
5 En die Egiptenaars sal weet dat Ek die HERE is as Ek my hand teen Egipte uitstrek en die kinders van Israel onder hulle uit lei.
6 En Moses en Aäron het gedoen soos die HERE hulle beveel het, so het hulle gedoen.
7 En Moses was tagtig jaar oud en Aäron drie en tagtig jaar oud toe hulle met Farao gespreek het.
8 En die HERE het met Moses en Aäron gespreek en gesê:
9 Wanneer Farao met jou spreek en sê: Doen vir jou 'n wonderteken, dan moet jy vir Aäron sê: Neem jou staf en gooi dit voor Farao neer, en dit sal 'n slang word.
10 En Moses en Aäron het by Farao ingegaan, en hulle het gedoen soos die HERE beveel het; en Aäron het sy staf voor Farao en voor sy dienaars neergegooi, en dit het 'n slang geword.
11 Toe het Farao ook die wyse manne en die towenaars geroep; nou het die towenaars van Egipte ook net so met hulle towerye gedoen.
12 Want hulle het elkeen sy staf neergegooi, en hulle het slange geword, maar die staf van Aäron het hulle stafies verslind.
13 En hy het Farao se hart verhard, sodat hy nie na hulle geluister het nie; soos die HERE gesê het.
14 Toe sê die HERE vir Moses: Farao se hart is verhard, hy weier om die volk te laat trek.
15 Gaan in die môre na Farao; kyk, hy gaan uit na die water; en jy moet by die wal van die rivier staan teen sy koms; en die staf wat in 'n slang verander is, moet jy in jou hand neem.
16 En jy moet vir hom sê: Die HERE, die God van die Hebreërs, het my na jou gestuur om te sê: Laat my volk trek, dat hulle My kan dien in die woestyn; en kyk, jy het tot dusver nie geluister nie.
17 So sê die HERE: Hieraan sal jy weet dat Ek die HERE is: kyk, Ek slaan met die staf wat in my hand is op die waters wat in die Nyl is, en dit sal in bloed verander word.
18 En die vis wat in die rivier is, sal sterwe, en die rivier sal stink; en die Egiptenaars sal dit nie hê om van die water van die rivier te drink nie.
19 Toe het die HERE met Moses gespreek: Sê vir Aäron: Neem jou staf en steek jou hand uit oor die waters van Egipte, oor hulle strome, oor hulle riviere en oor hulle damme en oor al hulle waterpoele, dat hulle kan word bloed; en dat daar bloed mag wees in die hele Egipteland, in houtvoorwerpe sowel as in klipvoorwerpe.
20 En Moses en Aäron het so gedoen soos die HERE beveel het; en hy het die staf opgelig en die waters geslaan wat in die Nyl was, voor die oë van Farao en voor die oë van sy dienaars; en al die waters wat in die rivier was, het in bloed verander.
21 En die visse wat in die rivier was, het gevrek; en die rivier het gestink, en die Egiptenaars kon nie van die water van die rivier drink nie; en daar was bloed in die hele Egipteland.
22 En die towenaars van Egipte het so met hulle towerye gedoen, en Farao se hart was verhard, en hy het nie na hulle geluister nie; soos die HERE gesê het.
23 En Farao het omgedraai en in sy huis ingegaan, en hy het ook nie hierop sy hart gerig nie.
24 En al die Egiptenaars het rondom die rivier gegrawe vir water om te drink; want hulle kon nie van die water van die rivier drink nie.
25 En sewe dae was vervul nadat die HERE die rivier geslaan het.