Psalms 10
1 Bakit ka nakatayo sa malayo, O PANGINOON? Bakit ka nagtatago kapag magulo ang panahon?
2 Sa kapalaluan ay mainit na hinahabol ng masama ang dukha; mahuli nawa sila sa binalangkas nilang mga pakana.
3 Sapagkat ipinagmamalaki ng masama ang nais ng kanyang puso, sinusumpa at tinatalikuran ang PANGINOON ng taong sakim sa patubo.
4 Sa kapalaluan ng kanyang mukha, ang masama ay hindi naghahanap sa kanya; lahat niyang iniisip ay, "Walang Diyos."
5 Ang kanyang mga lakad sa lahat ng panahon ay umuunlad, malayo sa kanyang paningin ang iyong mga hatol na nasa itaas; tungkol sa lahat niyang mga kaaway, kanyang tinutuya silang lahat.
6 Iniisip niya sa kanyang puso, "Hindi ako magagalaw; sa buong panahon ng salinlahi ay hindi ako malalagay sa kaguluhan."
7 Ang kanyang bibig ay puno ng pagsumpa, pang-aapi at panlilinlang, sa ilalim ng kanyang dila ay kalikuan at kasamaan.
8 Siya'y nakaupo sa mga tagong dako ng mga nayon; sa mga kubling dako ang walang sala ay ipinapapatay, ang kanyang mga mata ay palihim na nagmamatyag sa walang kakayahan.
9 Siya'y lihim na nagbabantay na parang leon sa kanyang lungga; siya'y nag-aabang upang hulihin ang dukha, sinusunggaban niya ang dukha kapag kanyang nahuli siya sa lambat niya.
10 Siya ay gumagapang, siya'y yumuyuko, at ang sawing-palad ay bumabagsak sa kanyang mga kuko.
11 Sinasabi niya sa kanyang puso, "Ang Diyos ay nakalimot, ikinubli niya ang kanyang mukha, hindi niya ito makikita kailanman."
12 O PANGINOON, O Diyos, itaas mo ang iyong kamay, bumangon ka; huwag mong kalilimutan ang nagdurusa.
13 Bakit tinatalikuran ng masama ang Diyos, at sinasabi sa kanyang puso, "Hindi mo ako hihingan ng sulit?"
14 Iyong nakita; Oo, iyong namamasdan ang kaguluhan at pagkayamot, upang iyong mailagay ito sa mga kamay mo; itinalaga ng sawing-palad ang sarili sa iyo; sa mga ulila ikaw ay naging saklolo.
15 Baliin mo ang bisig ng masama at gumagawa ng kasamaan; hanapin mo ang kanyang kasamaan hanggang sa wala kang matagpuan.
16 Ang PANGINOON ay hari magpakailanpaman. mula sa kanyang lupain ang mga bansa ay mapaparam.
17 O PANGINOON, iyong maririnig ang nasa ng maamo; iyong palalakasin ang kanilang puso, iyong papakinggan ng iyong pandinig
18 upang ipagtanggol ang mga naaapi at ulila, upang hindi na makapanakot pa ang taong mula sa lupa.