Bible

1 Ang pahayag tungkol sa Moab. Sapagkat sa loob ng isang gabi ang Ar ng Moab ay nagiba, ang Moab ay wala na; sapagkat sa loob ng isang gabi ay nagiba ang Kir ng Moab, ang Moab ay wala na. 2 Ang anak na babae ng Dibon ay umahon sa matataas na dako upang umiyak; tinatangisan ng Moab ang Nebo at Medeba. Ang lahat ng ulo ay kalbo, bawat balbas ay ahit. 3 Sa kanilang mga lansangan ay nagbibigkis sila ng damit-sako, sa mga bubungan at sa mga liwasan, tumatangis ang bawat isa at natutunaw sa pag-iyak. 4 Ang Hesbon, at ang Eleale ay sumisigaw ang kanilang tinig ay naririnig hanggang sa Jahaz. Kaya't ang mga lalaking may sandata sa Moab ay sumigaw nang malakas; ang kanyang kaluluwa ay nanginginig. 5 Ang aking puso ay dumadaing para sa Moab; ang kanyang mga tao ay nagsisitakas sa Zoar, sa Eglat-shelishiya. Sapagkat sa ahunan sa Luhith ay umaahon silang nag-iiyakan; sa daan patungong Horonaim ay humahagulhol sila sa kapahamakan. 6 Ang mga tubig ng Nimrim ay natuyo, ang damo ay natuyo, ang sariwang damo ay nalalanta, walang sariwang bagay. 7 Kaya't ang kasaganaan na kanilang tinamo, at ang kanilang tinipon ay kanilang dinala sa Sapa ng Sauce. 8 Sapagkat ang daing ay nakarating sa paligid ng lupain ng Moab; ang pagtangis ay nakakarating hanggang sa Eglaim, ang pagtangis ay nakakarating hanggang sa Beer-elim. 9 Sapagkat ang mga tubig ng Dimon ay puno ng dugo, gayunma'y magpapadala pa ako sa Dimon ng higit pa, isang leon para sa nakatakas sa Moab, para sa nalabi sa lupain.