Bible

1 Nagsisilapit nga sa kaniya ang lahat ng mga maniningil ng buwis at makasalanan upang makinig sa kaniya. 2 At ang mga Fariseo at gayon din ang mga eskriba ay nangagbubulongbulungan, na nangagsasabi, Tinatanggap ng taong ito ang mga makasalanan, at sumasalo sa kanila. 3 At sinalita niya sa kanila ang talinghagang ito, na sinasabi, 4 Aling tao sa inyo, na kung mayroong isang daang tupa, at mawala ang isa sa mga yaon ay hindi iiwan ang siyam na put siyam sa ilang, at hahanapin ang nawala, hanggang sa itoy kaniyang masumpungan? 5 At pagka nasumpungan niya, ay pinapasan niya sa kaniyang balikat, na natutuwa. 6 At paguwi niya sa tahanan, ay titipunin niya ang kaniyang mga kaibigan at ang kaniyang mga kapitbahay, na sasabihin sa kanila, Makipagkatuwa kayo sa akin, sapagkat nasumpungan ko ang aking tupang nawala. 7 Sinasabi ko sa inyo, na gayon din magkakatuwa sa langit dahil sa isang makasalanang nagsisisi, kay sa siyam na put siyam na taong matutuwid na di nangagkakailangang magsipagsisi. 8 O aling babae na may sangpung putol na pilak, na kung mawalan siya ng isang putol, ay hindi baga magpapaningas ng isang ilawan, at wawalisan ang bahay, at hahanaping masikap hanggang sa itoy masumpungan niya? 9 At pagka nasumpungan niya, ay titipunin niya ang kaniyang mga kaibigan at mga kapitbahay, na sinasabi, Makipagkatuwa kayo sa akin, sapagkat nasumpungan ko ang isang putol na nawala sa akin. 10 Gayon din, sinasabi ko sa inyo, na may tuwa sa harapan ng mga anghel ng Dios, dahil sa isang makasalanang nagsisisi. 11 At sinabi niya, May isang tao na may dalawang anak na lalake: 12 At sinabi sa kaniyang ama ng bunso, Ama, ibigay mo sa akin ang bahagi ng iyong kayamanang nauukol sa akin. At binahagi niya sa kanila ang kaniyang pagkabuhay. 13 At hindi nakaraan ang maraming araw, ay tinipong lahat ng anak na bunso ang ganang kaniya, at naglakbay sa isang malayong lupain; at dooy inaksaya ang kaniyang kabuhayan sa palunging pamumuhay. 14 At nang magugol na niyang lahat, ay nagkaroon ng isang malaking kagutom sa lupaing yaon; at siyay nagpasimulang mangailangan. 15 At pumaroon siya at nakisama sa isa sa mga mamamayan sa lupaing yaon; at sinugo niya siya sa kaniyang mga parang, upang magpakain ng mga baboy. 16 At ibig sana niyang mabusog ang kaniyang tiyan ng mga ipa na kinakain ng mga baboy: at walang taong magbigay sa kaniya. 17 Datapuwat nang siyay makapagisip ay sinabi niya, Ilang mga alilang upahan ng aking ama ang may sapat at lumalabis na pagkain, at ako ritoy namamatay ng gutom? 18 Magtitindig ako at paroroon sa aking ama, at aking sasabihin sa kaniya, Ama, nagkasala ako laban sa langit, at sa iyong paningin: 19 Hindi na ako karapatdapat na tawaging anak mo: gawin mo akong tulad sa isa sa iyong mga alilang upahan. 20 At siyay nagtindig, at pumaroon sa kaniyang ama. Datapuwat samantalang nasa malayo pa siya, ay natanawan na siya ng kaniyang ama, at nagdalang habag, at tumakbo, at niyakap siya sa leeg, at siyay hinagkan. 21 At sinabi ng anak sa kaniya, Ama, nagkasala ako laban sa langit, at sa iyong paningin: hindi na ako karapatdapat na tawaging anak mo. 22 Datapuwat sinabi ng ama sa kaniyang mga alipin, Dalhin ninyo ritong madali ang pinakamabuting balabal, at isuot ninyo sa kaniya; at lagyan ninyo ng singsing ang kaniyang kamay, at mga panyapak ang kaniyang mga paa: 23 At kunin ninyo ang pinatabang guya, at inyong patayin, at tayoy magsikain, at mangagkatuwa: 24 Sapagkat patay na ang anak kong ito, at muling nabuhay; siyay nawala, at nasumpungan. At silay nangagpasimulang mangagkatuwa. 25 Nasa bukid nga ang anak niyang panganay: at nang siyay dumating at malapit sa bahay, ay narinig niya ang tugtugan at ang sayawan. 26 At pinalapit niya sa kaniya ang isa sa mga alipin, at itinanong kung ano kaya ang mga bagay na yaon. 27 At sinabi niya sa kaniya, Dumating ang kapatid mo; at pinatay ng iyong ama ang pinatabang guya, dahil sa siyay tinanggap niya na ligtas at magaling. 28 Datapuwat nagalit siya, at ayaw pumasok: at lumabas ang kaniyang ama, at siyay namanhik sa kaniya. 29 Datapuwat siyay sumagot at sinabi sa kaniyang ama, Narito, maraming taon nang kitay pinaglilingkuran, at kailan may hindi ako sumuway sa iyong utos; at gayon may hindi mo ako binigyan kailan man ng isang maliit na kambing, upang ipakipagkatuwa ko sa aking mga kaibigan: 30 Datapuwat nang dumating itong anak mong umubos ng iyong pagkabuhay sa mga patutot, ay ipinagpatay mo siya ng pinatabang guya. 31 At sinabi niya sa kaniya, Anak, ikaw ay palaging nasa akin, at iyo ang lahat ng akin. 32 Datapuwat karapatdapat mangagkatuwa at mangagsaya tayo: sapagkat patay ang kapatid mong ito, at muling nabuhay; at nawala, at nasumpungan.