Job 6
1 Nang magkagayoy sumagot si Job at nagsabi,
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3 Sapagkat ngayoy magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kayat ang aking pananalita ay napabigla.
4 Sapagkat ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9 Sa makatuwid bagay kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10 Kung magkagayoy magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, akoy makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagkat hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
11 Ano ang aking lakas, na akoy maghihintay? At ano ang aking wakas na akoy magtitiis?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
13 Di ba akoy walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
20 Silay nangapahiya, sapagkat silay nagsiasa; silay nagsiparoon at nangatulig.
21 Sapagkat ngayon, kayoy nauwi sa wala; kayoy nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24 Turuan mo ako, at akoy mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Ngunit anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27 Oo, kayoy magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
28 Ngayon ngay kalugdan mong lingapin ako; sapagkat tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29 Kayoy magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayoy magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?