Bible

1 Sinabi nga ng Panginoon kay Abram, Umalis ka sa iyong lupain, at sa iyong mga kamaganak, at sa bahay ng iyong ama, na ikaw ay pasa lupaing ituturo ko sa iyo: 2 At gagawin kitang isang malaking bansa, at ikaw ay aking pagpapalain, at padadakilain ko ang iyong pangalan; at ikaw ay maging isang kapalaran: 3 At pagpapalain ko ang mga magpapala sa iyo, at susumpain ko ang mga susumpa sa iyo: at pagpapalain sa iyo ang lahat ng angkan sa lupa. 4 Kayat yumaon si Abram, ayon sa sinalita sa kaniya ng Panginoon; at si Lot ay sumama sa kaniya: at si Abram ay may pitong put limang taon, nang umalis sa Haran. 5 Isinama ni Abram si Sarai na kaniyang asawa, at si Lot na anak ng kaniyang kapatid, at ang lahat ng pag-aaring kanilang natipon at ang mga taong kanilang nakuha sa Haran; at nagsialis upang pasa lupain ng Canaan; at dumating sa lupain ng Canaan. 6 At naglakbay sa lupain si Abram hanggang sa dako ng Sichem, hanggang sa punong encina ng More. At nooy nasa lupaing yaon ang Cananeo, 7 At napakita ang Panginoon kay Abram, at nagsabi, Sa iyong lahi ay ibibigay ko ang lupaing ito: at siyay nagtayo roon ng isang dambana sa Panginoon na napakita sa kaniya. 8 At mula roon ay lumipat siya sa bundok na nasa silanganan ng Bethel, at doon niya itinayo ang kaniyang tolda, na nasa kalunuran ang Bethel, at nasa silanganan ang Hai: at siyay nagtayo roon ng dambana sa Panginoon, at sinambitla ang pangalan ng Panginoon. 9 At si Abram ay naglakbay na nagtuloy sa dakong Timugan. 10 At nagkagutom sa lupaing yaon: at bumaba si Abram na nasok sa Egipto, upang manirahan doon; sapagkat mahigpit ang kagutom sa lupain. 11 At nangyari, nang siyay malapit nang papasok sa Egipto, ay sinabi niya kay Sarai na kaniyang asawa, Narito, ngayon, talastas kong ikaw ay magandang babae sa tingin: 12 At mangyayari na pag makikita ka ng mga Egipcio, ay kanilang sasabihin, Itoy kaniyang asawa; at akoy kanilang papatayin, datapuwat kanilang ililigtas kang buhay. 13 Isinasamo ko sa iyo, na sabihin mong ikaw ay aking kapatid, upang akoy mapabuti dahil sa iyo, at upang ang kaluluwa koy mabuhay dahil sa iyo. 14 At nangyari, nang pumasok si Abram sa Egipto, nakita ng mga Egipcio, na ang babae ay napakaganda. 15 At nakita siya ng mga prinsipe ni Faraon, at kanilang pinuri siya kay Faraon: at dinala ang babae sa bahay ni Faraon. 16 At pinagpakitaan nito ng magandang loob si Abram dahil sa kaniya: at nagkaroon si Abram ng mga tupa, at ng mga baka, at ng mga asno, at ng mga aliping lalake at mga alilang babae, at ng mga asna, at ng mga kamelyo, 17 At sinalot ng Panginoon si Faraon at ang kaniyang sangbahayan, ng malaking pagsalot dahil kay Sarai na asawa ni Abram. 18 At tinawag ni Faraon si Abram, at sinabi, Ano itong ginawa mo sa akin? Bakit hindi mo ipinahayag sa akin na siyay iyong asawa? 19 Bakit sinabi mong siyay aking kapatid? na ano pat siyay aking kinuha upang maging asawa: ngayon ngay nariyan ang iyong asawa; siyay kunin mo at yumaon ka. 20 At nagbilin si Faraon sa mga tao tungkol sa kaniya: at siyay kanilang inihatid sa daan, at ang kaniyang asawa, at ang lahat ng kaniyang pag-aari.