Bible

1 At naparoon ang mga Zipheo kay Saul sa Gabaa, na nagsasabi, Hindi ba nagtatago si David sa burol ng Hachila, sa tapat ng ilang? 2 Nang magkagayoy bumangon si Saul at lumusong sa ilang ng Ziph, na may tatlong libong piling lalake sa Israel na kasama niya upang hanapin si David sa ilang ng Ziph. 3 At humantong si Saul sa burol ng Hachila na nasa tapat ng ilang sa tabi ng daan. Ngunit si David ay tumahan sa ilang, at kaniyang nakita na sinusundan siya ni Saul sa ilang. 4 Nagsugo nga si David ng mga tiktik, at nalaman na tunay na dumarating si Saul. 5 At si David ay bumangon at naparoon sa dakong kinahahantungan ni Saul: at nakita ni David ang dakong kinaroroonan ni Saul at ni Abner na anak ni Ner, na kapitan ng kaniyang hukbo: at si Saul ay nakahiga sa dako ng mga karo, at ang bayan ay humantong sa palibot niya. 6 Nang magkagayoy sumagot si David, at nagsabi kay Ahimelech na Hetheo, at kay Abisai na anak ni Sarvia, na kapatid ni Joab, na nagsasabi, Sinong lulusong na kasama ko kay Saul sa kampamento? At sinabi ni Abisai, Akoy lulusong na kasama mo. 7 Sa gayoy naparoon si David at si Abisai sa bayan sa kinagabihan: at, narito, si Saul ay nakatulog sa loob ng dako ng mga karo na dala ang kaniyang sibat na nakasaksak sa lupa sa kaniyang ulunan: at si Abner at ang bayan ay nakahiga sa palibot niya. 8 Nang magkagayoy sinabi ni Abisai kay David, Ibinigay ng Dios ang iyong kaaway sa iyong kamay sa araw na ito: ngayon ngay isinasamo ko sa iyo, na bayaan mong tuhugin ko siya ng sibat sa lupa sa isang saksak, at hindi ko pagmamakalawahin. 9 At sinabi ni David kay Abisai, Huwag mong patayin siya: sapagkat sinong maguunat ng kaniyang kamay laban sa pinahiran ng langis ng Panginoon at mawawalan ng sala? 10 At sinabi ni David, Buhay ang Panginoon, ang Panginoon ay siyang sasakit sa kaniya; o darating ang kaniyang kaarawan upang mamatay; o siyay lulusong sa pagbabaka, at mamamatay. 11 Huwag itulot ng Panginoon na aking iunat ang aking kamay laban sa pinahiran ng langis ng Panginoon: ngunit ngayoy iyong kunin, isinasamo ko sa iyo, ang sibat na nasa kaniyang ulunan, at ang banga ng tubig, at tayoy yumaon. 12 Sa gayoy kinuha ni David ang sibat at ang banga ng tubig sa ulunan ni Saul; at silay umalis, at walang nakakita, o nakaalam man, o nagising man ang sinoman: sapagkat silay pawang mga tulog; sapagkat isang mahimbing na pagkakatulog ang inihulog sa kanila ng Panginoon. 13 Nang magkagayoy dumaan si David sa kabilang dako, at tumayo sa taluktok ng bundok na may kalayuan; na may malaking pagitan sa kanila: 14 At sumigaw si David sa bayan at kay Abner na anak ni Ner, na nagsabi, Hindi ka sumasagot, Abner? Nang magkagayoy sumagot si Abner at nagsabi, Sino kang sumisigaw sa hari? 15 At sinabi ni David kay Abner, Hindi ka ba matapang na lalake? at sinong gaya mo sa Israel? bakit nga hindi mo binantayan ang iyong panginoon na hari? sapagkat pumasok ang isa sa bayan upang patayin ang hari na iyong panginoon. 16 Ang bagay na ito na iyong ginawa ay hindi mabuti. Buhay ang Panginoon, kayoy marapat na mamatay, sapagkat hindi ninyo binantayan ang inyong panginoon, ang pinahiran ng langis ng Panginoon. At ngayoy tingnan ninyo kung saan nandoon ang sibat ng hari, at ang banga ng tubig na nasa kaniyang ulunan. 17 At nakilala ni Saul ang tinig ni David at nagsabi, Ito ba ang tinig mo, anak kong David? At sinabi ni David, Aking tinig nga, panginoon ko, Oh hari. 18 At kaniyang sinabi, Bakit hinahabol ng aking panginoon ang kaniyang lingkod? sapagkat anong aking ginawa? o anong kasamaan ang nasa aking kamay? 19 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na dinggin ng aking panginoon na hari ang mga salita ng kaniyang lingkod. Kung ang Panginoon ay siyang nagudyok sa iyo laban sa akin, ay tumanggap siya ng isang handog: ngunit kung ang mga anak ng tao, sumpain sila sa harap ng Panginoon; sapagkat silay nagpalayas sa akin sa araw na ito upang huwag akong magkaroon ng bahagi ng mana sa Panginoon, na nagsasabi, Ikaw ay yumaon, maglingkod ka sa ibang mga dios. 20 Ngayon ngay huwag ibubo ang aking dugo sa lupa sa harap ng Panginoon; sapagkat lumabas ang hari sa Israel upang humanap ng isang kuto, gaya ng isang humahabol ng isang pugo sa mga bundok. 21 Nang magkagayoy sinabi ni Saul, Akoy nagkasala: bumalik ka, anak kong David: sapagkat hindi na ako gagawa ng masama sa iyo, sapagkat ang aking buhay ay mahalaga sa iyong mga mata sa araw na ito: narito, akoy nagpakamangmang, at akoy nagkamali ng di kawasa. 22 At sumagot si David at nagsabi, Tingnan mo ang sibat, Oh hari! paparituhin mo ang isa sa mga bataan at kunin. 23 At gagantihin ng Panginoon ang bawat tao sa kaniyang katuwiran at sa kaniyang pagtatapat: sapagkat ibinigay ka ng Panginoon sa aking kamay ngayon, at hindi ko iniunat ang aking kamay laban sa pinahiran ng langis ng Panginoon. 24 At, narito, kung paanong ang iyong buhay ay mahalagang mainam sa aking paningin sa araw na ito, ay maging gayon nawang mahalagang mainam ang aking buhay sa paningin ng Panginoon, at iligtas niya nawa ako sa madlang kapighatian. 25 Nang magkagayoy sinabi ni Saul kay David, Pagpalain ka, anak kong David: ikaw ay gagawa na makapangyarihan, at tunay na ikaw ay mananaig. Sa gayoy nagpatuloy si David ng kaniyang lakad, at si Saul ay bumalik sa kaniyang dako.