1 Peter 1
1 Pietri apostulll’ i Iesu Krishtit mb’ata qi rrinë ndë dhe të huej shpërdamë ndëpër Pont, e ndëpër Galati, e ndëpër Kappadoki, e ndëpër Asi e ndëpër Bithyni,
2 të sgjedhunitë mbas të parangjofëmesë Perëndisë Atit, me anë të shenjtënimit Shpirtit, për ndëgjim e për të stërpikunë të gjakut Iesu Krishtit: hir edhe paqtim u shumoftë mbë ju.
3 Qoftë bekuem Perëndia edhe Ati i Zotit t’ynë Iesu Krishtit, qi mbas përdëllimit vet të shumit na puell për së dyti ndë nji shpëresë të gjallë me anë të ngjallëmesë prei së vdekunish të Iesu Krishtit,
4 për nji trashigim të pavdierrë e të papugamë e të pavyshkunë, qi ashtë rueitunë ndë qijet për ne,
5 qi me fuqin’ e Perëndisë ruhemi me anë të besësë, për shpëtim të gatishim të sbulohetë ndë kohë të mbrapënë.
6 Për ate gëzohi, ndonëse tashi pakëzë (nd’u dashtë) idhënohi mbë qish-do farë të ngamesh, qi të gjindetë provimi i besësë tuei ma i çimueshim se ari qi prishetë,
7 ndonëse provohetë prei ziarrmit për lavdim e për nder e për laft, kur të sbulohetë Iesu Krishti,
8 të cillinë ndonëse s’e keni pamë, e doni, edhe ndonëse nuk’ e shifni tashi, por tue i besuem, gëzohi me gëzim të lavdueshim qi flitetë me gojë,
9 tue marrë të mbrapënën’ e besësë tuei, shpëtimin’ e shpirtënavet,
10 qi për ate shpëtim kërkuen’ edhe vështruenë profetëtë, qi profetizuenë për ate hirinë qi do t’ ipei mbë ju,
11 tue kërkuem mbë cillin’ a mbë qish farë kohet shpërfaqte Shpirtin’ e Krishtit qi ishte mb’ata, kur bante deshmi çë përpara për pësimet e Krishtit, edhe për laftet e mbasandaishime,
12 qi mb’ata u sbulue jo për vetëhen’ e atyne, por për ne i punoishin’ ato punë, qi u diftuenë tashi mbë ju me anë t’atyneve qi ungjillëzuen’ ungjillinë mbë ju me Shpirtinë Shenjt qi u dërgue prei qiellit, për të cillat’ engjujtë dëshërojënë të kurrusenë me pamë.
13 Përandai si të ngjishni miedizat’ e mendimit tuei, rrini esullë, shpëreni thiesht mbë hirinë qi vien mbë ju, kur të sbulohetë Iesu Krishti;
14 si dielm të ndëgjueshim, mos shkoni mbas dëshërimevet para qi baishitë pa ditunë,
15 por sikurse ashtë shenjt ai qi u thirri juve, kështu edhe ju bahi shenjtëna ndë gjithë jetënë qi shkoni,
16 sepse ashtë shkruem: “Bahi shenjtëna, sepse unë jam shenjt”.
17 Edhe ndë qjueitshi Atë ate qi gjukon pa mbaitun’ anë mbas vepërësë gjithë-se-cillit, shkoni kohënë me frikë ndë këte dhe të huej qi rrini,
18 tue ditunë se nuk’ u shpërblyetë me gja qi vdiretë, si me argjand a me ar, prei asai të kotësë jetësë tuei qi u kanë lan’ atënitë,
19 por me gjakun’ e paçimueshim të Krishtit, porsi qengjit pa palavi e pa të shgryem,
20 i cilli qe urdhënuem para se të ngrifei bota, e u shpërfaq ndë kohënat të mbrapëna për ju,
21 qi i besoni me anë t’ati Perëndisë qi e ngjalli prei së vdekunish, edhe i dha laft, andai besa juei edhe shpëresa të jetë mbë Perëndinë.
22 Si të qironi pra shpirtënatë tuei me ndëgjimin’ e së vërtetësë me anë të Shpirtit, për dashunimin’ e vëllazënisë pa hipokrisi, doni fort njiani tietërinë me zemërë të këthiellëtë,
23 sepse keni lemë për së dyti jo prei farësë qi vdiretë, por prei së pavdierrësë, me anë të fjalësë Perëndisë qi rron e mbet për gjithë jetënë.
24 Sepse “qish-do mish ashtë porsi bar, edhe qish-do laft nieriu porsi lule bari: u tha bari, edhe luleja e ati ra,
25 por fjala e Zotit mbet për gjithë jetënë”. Edhe këjo asht’ ajo fjala qi u ungjillëzue mbë ju.