2 John 1
1 Unë plaku mbë Eklektinë zonjënë, edhe mbë djelm të saj, mb’ata që i dua unë me të vërtetë, edhe jo unë vetëmë, po edhe gjith’ ata që njohnë të vërtetënë.
2 Për të vërtetë që është ndër juvet, e që do të jetë bashkë me juvet për jetë.
3 Le të jetë bashkë me juvet, dhurëti e ndëjesë, paq nga Perndia Babai, edhe nga Zoti Iisu Hristoi, i biri i Babait, ndë të vërtetë edhe ndë dashuri.
4 Shumë u gëzuaçë që gjeçë nga djelmt’ e tu që ecëjnë ndë të vërtetë, sikundrë kemi marrë porsi nga babai.
5 E ndashti të lutem tij, o zonjë, jo sikur të shkruaj ti porsi të re, po atë që kemi që krie herësë, që të duamë njeri-jatërinë.
6 E dashuria është këjo, që të ecëjmë sikundrë janë porsit’ e tij, sikundrë patë digjuarë që heriet, t’ecëni mbë të.
7 Se shumë gënjeshtjarë hinë ndë botë, ata që nukë molloisjënë Iisu Hristonë t’ardhurë me kurm. Kij është gënjeshtjari e Antihristoi.
8 Vështroni vetëhenë, që të mos humbasëmë ato që kemi mbëjedhurë, po të marrëmë pagënë të tërë.
9 Cilido që ikën e nukë qëndron pa luajturë ndë dhidhaskali të Krishtit, nukë ka Perndi. Ai që qëndron pa luajturë ndë dhidhaskali të Krishtit, kij ka babanë, edhe të birë.
10 Ndë vjen ndonjë ndër juvet, e nukë bie këtë dhidhaskali, mos e merri atë mbë shtëpi, e mos i thoi atij: Gëzuaç.
11 Sepse ai që t’i thotë atij: Gëzuaç, bënetë shok ndë punëra të tij të ligatë.
12 Shumë punëra keshë t’u shkruajë juvet, nukë desha (ta bëjë) me kartë e me mellan, po shpërej të vij ndër juvet, e t’u kuvëndoj gojë me gojë, që të jetë gëzimi inë i plotë.
13 Të falenë me shëndet djelmt’ e Eklektisë motrësë sate. Kështu qoftë!