1 Timothy 2
1 U lutem adha protoparë gjithëvet të bëni të lutura, të faltura, të taksura, efharistira, për gjithë njerëz.
2 Për mbretërë e për gjith’ ata që janë vënë ndë vënd të lartë, që të rrojëmë jetë të patundurë me gjithë evsevi e nder.
3 Sepse këjo është e mirë e e dheksurë përpara Perndisë sonë që na shpëton.
4 Ajo do që gjithë njerëzitë të sosenë e të vijënë ndë të njohurë të së vërtetësë.
5 Sepse një është Perndia, edhe një është mesiti i Perndisë e i njerëzet, njeri Iisu Hristoi.
6 Ai që dha vetëvetëhenë kseshpërblim për gjithë, martiri ndë kohë që duhetë.
7 Asaj martiriet u vuçë unë dhaskal e apostoll (thom të vërtetënë mbë Krishtinë, nukë gënjej) dhaskal thom i filivet së tjera ndë besë e ndë të vërtetë.
8 Dëshëroj adha që të falenë burratë mbë çdo vënd, tuke ngrijturë duar të qëruara, pa urgji edhe pa shubehe.
9 Kështu edhe gratë le të stolisjënë vetëhen’ e ture me stoli që u ka hie, me turp e me sofrosin, jo me leshëra të pleksura, a me ar, a me margaritarë, a me rroba të shtrejta.
10 Po të stolisenë me punëra të mira, sikundrë ka hie ndë gra që janë të kështëra.
11 Gruaja le të mpsojë tuke pushuarë, me gjithë të bindurë.
12 Nuk’ e ndëjej gruanë të dhidhaksjë, as të urdhërojë mbi burrënë, po (urdhëroj) të rrijë e të digjojë.
13 Sepse Adhami u pllas përpara, e pastaje Eva.
14 E Adhami nuk’ u gënjie, po gruaja si u gënjie, u bë aformi e fajit.
15 Ma do të sosetë për të rriturë të djelmet, ndë mbeçinë ndë besë e ndë dashuri e ndë shënjtëri me nder.