1 Corinthians 14
1 Kërkoni të kini dashurinë, zilepsni të kini dhurëtit’ e Shpirtit, e më tepër të profitepsni.
2 Sepse ai që kuvëndon gjuhëra të panjohura, nukë kuvëndon me njerëz, po me Perndinë, sepse ndonëse nuk’ e kupëton ndonjë, po ai kuvëndon mistiria me Shpirt.
3 Ma ai që profiteps, kuvëndon njerëzet për të dërtuarë, për nasihat e për parigori.
4 Ai që kuvëndon gjuhëra, dërton vetëhen’ e tij, ma ai që profiteps, dërton qishënë.
5 Dojë që gjithë juvet të kuvëndojëtë gjuhëra, po më të tepërënë të profitepsjëtë, sepse m’i madh ësht’ ai që profiteps se ai që flet gjuhëra, përveçe ndë mos i ksijistë, që të marrë qisha dërti.
6 Ndashti pa, o vëllazër, nd’arça ndër ju tuke kuvënduarë gjuhëra, ndë se do t’u vëjej juvet, përveçe nd’u kuvëndofça juvet ja me apokalips, ja me të dijturë, ja me profiti, ja me dhidhahi?
7 Ashtu edhe ato që nukë kanë frimë e bëjënë zë, kaqë flloerea, kaqë qithara, ndë mos dhashtë të shquarë ndë zëra, qish do të njihetë ajo që këndonetë ndë flloerë, a ndë qitharë?
8 Sepse ndë dhashtë drubeta zë të pashquarë, kush do të rrijë mbë radhë për luftë?
9 Kështu edhe juvet me anë të gjuhësë ndë mos bëfçi një kuvënd që të kupëtonetë, qish do të njihetë ajo që thuhetë? Sepse do të kuvëndoni nd’erë.
10 Janë kaqë lloi gjuhëra si u ndodhë ndë botë, e ndonjë nga ato nuk’ është pa zë.
11 Ma ndë mos dijtiça unë fuqin’ e zërit do të jem Varvaro nde ai që kuvëndon, edhe ai që më kuvëndon mua Varvaro.
12 Kështu edhe juvet, kur doi dhurëtit’ e Shpirtit, kërkoni që t’u tepërojënë për dërti të qishësë.
13 Pra andaj ai që kuvëndon një gjuhë që digjonetë, le t’i lutetë Perndisë t’i apë dhurëti që ta ksijisjë.
14 Sepse nd’u falça unë ndë një gjuhë që nukë digjonetë, Shpirti im faletë, po mëndia ime mbetetë pa pemmë.
15 Ç’të bëj adha? Do të falem me Shpirt, do të falem edhe me mënd. Do të psall me Shpirt, do të psall edhe me mënd.
16 Sepse kur t’apç efharisti me Shpirt, ai që rri ndë vënd të llaikoit, qish do të përgjegjetë amin mbë efharisti tënde? Kur s’e di se ç’thua tij?
17 Tij mirë efharistis, po jetëri nukë dërtonetë.
18 Bëj efharisti Perndisë shumë, që unë kuvëndoj gjuhëtë më tepër se gjithë ju.
19 Po unë dua të flas ndë qishë fjalë që ta digjoj unë se dhidhaks të tjerëtë, se të thom mijëra fjalëra ndë gjuhë të panjohurë.
20 Vëllazër, mos u bëni foshnjë ndër mënd, po bëni foshnjë ndë të keqe, e ndë mënd bëni të sosurë.
21 Ndë nom është shkruarë: Me të tjera gjuhëra e me të tjera buzëra do të flas ndë këtë llao, edhe as kështu do të gjegjenë mua, thotë Zoti.
22 Gjuhëtë adha janë për nishan, jo nd’ata që besojënë, po ndë të pabesë. Ma profitia jo për ata që nukë besojënë, po për ata që besojënë.
23 Nd’u mbëjedhtë dha gjithë qisha ndë një vënd, e ndë flasënë gjithë gjuhëra të panjohura, e të hijënë edhe idhiotë llaiko a të pabesë, nukë do të thonë se jini të marrë?
24 Ma ndë profitepsjënë gjithë, e të hijë ndonjë i pabesë a idhiot, njihetë nga të gjithë, e ksetaksetë nga të gjithë.
25 E kështu çfaqenë të fshehurat’ e zëmërësë tij. E kështu si të bjerë përmbis ndë faqe të tij, do t’i faletë Perndisë, tuke rrëfierë se Perndia me të vërteta është me juvet.
26 Ç’ësht’ adha, vëllazër? Çdoherë që të përmbëjidhi, cilido nga jush ka kush Psallmonë, kush Dhidhahinë, kush Gjuhënë, kush Apokalipsnë, kush të Ksijisuritë. Çdo punë le të bënetë për dërteilë.
27 E ndë flet ndonjë nga ata që kuvëndojënë gjuhëra, le të kuvëndojënë di e di, e më të shumënë tri njeri pas jatërit, e një le të ksijisjë.
28 Ma ndë mos qoftë kush të ksijisjë, le të pushojënë ndë qishë, ma me vetëhe të ture e me Perndinë le të kuvëndojënë.
29 E profitëritë le të flasënë di a tre, e të tjerëtë le të bëjënë gjuq.
30 E ndë ju çfaqtë ndonjëit tjetërit që rri, le të pushojë i pari.
31 Sepse mundni një e nga një të profitepsni gjithë, që të mpsojënë gjithë e të parigorisenë gjithë.
32 E Shpirtet’ e profitëvet bindenë mbë profitë.
33 Sepse Perndia nuk’ është Perndi e akatastasisë, po e paqit, sikundrë dhidhaks ndë gjithë Qishëra të Shënjtorëvet.
34 Gratë tuaj ndë Qishëra le të pushojënë, sepse nuk’ u epetë urdhër ature të flasënë, po të bindenë, sikundrë thotë edhe nomi.
35 Ma ndë daçinë të mpsojënë gjëkafshë, le të pjesënë mbë shtëpi burrat’ e ture, sepse është turp mbë gra të kuvëndojënë ndë Qishë.
36 Vallë nga jush dolli fjal’ e Perndisë? A mbë juvet vetëmë erdhi?
37 Ndë mbahetë njeri për profit a për njeri i Shpirtit, le të dijë mirë, se ato që u shkruaj juvet, janë porsi të Perndisë.
38 E kush ësht’ i padigjuarë, le të mos digjojë.
39 Pra andaj, o vëllazër, duajni të profitepsni, e të flasënë gjuhëra mos mbodhisni.
40 Gjithë le të bënenë sikundrë duhetë e me taks.