Bible

Designed

For Churches, Made for Worship

Try RisenMedia.io Today!

Click Here

Exodus 22

:
Albanian - ALBB
1 "Në rast se ndokush vjedh një ka a një dele dhe i vret ose i shet, do kthejë pesë qe për kaun dhe katër dele për delen.
2 rast se vjedhësi, i kapur kur po bën një thyerje, rrihet dhe vdes, pronari nuk është fajtor për vrasjen e tij.
3 rast se dielli ishte ngritur kur ndodhi ngjarja, ai është fajtor për vrasje. Hajduti duhet ta lajë dëmin; dhe po jetë se nuk ka me se ta lajë, shitet për vjedhjen e kryer prej tij.
4 rast se gjëja e vjedhur, qoftë ka ose gomar ose dele, gjendet e gjallë duart e tij, do kthejë dyfishin e saj.
5 rast se ndokush dëmton një arë ose një vresht, duke i lëshuar kafshët e tij kullosin arën e një tjetri, do ta lajë dëmin e bërë me atë ka mirë arën dhe vreshtin e tij.
6 rast se një zjarr përhapet dhe shtrihet deri te ferrat kështu digjet gruri duaj ose gruri këmbë ose ara, ai ka ndezur zjarrin do ta lajë dëmin.
7 rast se dikush i jep fqinjit vet para ose sende për ruajtje, dhe këto vidhen nga shtëpia e këtij, rast se gjendet vjedhësi, ai do kthejë dyfishin.
8 rast se nuk gjendet vjedhësi, i zoti i shtëpisë do dërgohet para Perëndisë për t'u betuar se nuk ka vënë dorë mbi pasurinë e fqinjit tij.
9 Për çfarëdo lloj krimi, fjala vjen qoftë edhe për një ka, një gomar, një dele, një veshje apo çfarëdo sendi humbur një tjetër thotë se është i tij, çështja e dy palëve do shtrohet para Perëndisë; ai Perëndia do dënojë, do t'i kthejë dyfishin fqinjit tij.
10 qoftë se ndokush i jep për ruajtje fqinjit tij një gomar, një ka, një dele apo çfarëdo lloj tjetër kafshe, dhe kjo ngordh ose plagoset ose dhe merret pa e parë njeri,
11 dy palët do betohen para Zotit për mësuar se marrësi dorëzim nuk ka vënë dorë mbi pasurinë e fqinjit tij. I zoti i gjësë do pranojë betimin, dhe tjetri nuk do jetë i detyruar lajë dëmet.
12 Por qoftë se gjëja i është vjedhur, ai duhet ta lajë dëmin ka pësuar i zoti.
13 qoftë se kafsha është shqyer, do ta çojë si provë, dhe nuk do jetë i detyruar dëmshpërblejë kafshën e shqyer.
14 qoftë se dikush merr hua nga fqinji i tij një kafshë, dhe kjo plagoset apo ngordh kur i zoti nuk është i pranishëm, ai duhet dëmshpërblejë dëmin.
15 qoftë se i zoti është i pranishëm, nuk do dëmshpërblejë dëmin; qoftë se kafsha është marrë me qira, ajo përfshihet çmimin e qirasë.
16 qoftë se dikush mashtron një vajzë ende pafejuar dhe bie shtrat me të, duhet paguajë për pajën e saj dhe ta marrë për grua.
17 qoftë se ati refuzon prerazi t'ia japë, ai do paguajë shumën e kërkuar për pajën e vajzave virgjëra.
18 Nuk do ta lësh jetojë shtrigën.
19 Kush çiftëzohet me një kafshë do dënohet me vdekje.
20 Kush i bën flijime një perëndie tjetër, veç Zotit, do shfaroset.
21 Mos keqtrajto huajin dhe mos e mundo, sepse edhe ju ishit huaj vendin e Egjiptit.
22 Nuk do mundosh asnjë grua ve, as asnjë jetim.
23 rast se i mundon ata një farë mënyre dhe ata bërtasin drejtimin tim, unë do ta dëgjoj pa tjetër britmën e tyre;
24 do zemërohem dhe do t'ju vras me shpatë; gratë tuaja do mbeten veja dhe bijtë tuaj jetimë.
25 rast se ti i jep para hua dikujt nga populli yt, varfrin është me ty, nuk do ta trajtosh si fajdexhi; nuk do t'i imponosh asnjë kamatë.
26 qoftë se merr peng rrobën e fqinjit tënd, do t'ia kthesh para se perëndojë dielli,
27 sepse ajo është e vetmja mbulesë e tij dhe veshja me cilën mbështjell trupin. Me se tjetër mund flinte ai? Dhe po ndodhë ai drejtohet mua, unë do ta dëgjoj, sepse jam mëshirëplotë.
28 Mos blasfemo Perëndinë dhe mos mallko princin e popullit tënd.
29 Mos ngurro japësh detyrimin nga korrja jote dhe nga ajo rrjedh nga mokrrat e tua. Do japësh parëlindurin e bijve tu.
30 Do veprosh njëlloj me lopën dhe me delen tënde: pjella e tyre e parë do rrijë shtatë ditë pranë nënës; ditën e tetë do ma japësh mua.
31 Ju do jeni për mua njerëz shenjtë; nuk do hani mish asnjë kafshe shqyer fusha; hidhuani atë qenve".