Micah 5
1 «E ti, o Betlehem i Efratës, edhe pse më i vogli ndër klanet e Judës, prej teje do të dalë për mua ai që do të sundojë në Izrael. Zanafilla e tij është prej lashtësisë, prej ditëve të amshimit.
2 Perëndia do t'i braktisë derisa të lindë gruaja shtatzënë dhe vëllezërit që mbeten do të kthehen te bijtë e Izraelit.
3 Ai do të qëndrojë e grigjën do ta kullotë, me fuqinë e Zotit, me madhështinë e emrit të Zotit, Perëndisë së tij. Ata do të banojnë të sigurt, se madhështia e tij do shtrihet në çdo skaj të tokës.
4 Do të ketë paqe, e në ardhtë Asiria në tokën tonë e fortesat në na i shkeltë, do të ngremë nja shtatë a tetë prijës kundër tij,
5 që, me shpatë, ta sundojnë tokën e Asirisë, me shpatë zhveshur tokën e Nimrodit. Ai do të na shpëtojë prej Asirisë, në ardhtë në tokën tonë e kufijtë në na i shkeltë.
6 Teprica e Jakobit, do të jetë ndër shumë popuj, porsi vesa e Zotit, porsi rrebeshi mbi bar, që s'pret urdhër nga njeri e s'varet nga njerëzia.
7 Teprica e Jakobit, do të jetë ndër shumë kombe, porsi luani ndër kafshët e pyllit, porsi luanthi mes kopeve të dhenve, që kur i has, shkel e shqyen e ato s'ka kush t'i shpëtojë.
8 Dorën do ta ngresh kundër armiqve, e të gjithë kundërshtarët e tu do të zhbihen.
9 Atë ditë, kumton Zoti, do t'i zhbij kuajt prej teje, do t'i shkatërroj qerret e tua.
10 Do t'i zhbij qytetet e vendit tënd, do t'i rrënoj tërë fortesat e tua.
11 Do t'i zhbij shortitë prej dorës tënde, shortarë nuk do të kesh më.
12 Do t'i zhbij shëmbëlltyrat e përmendoret prej teje, veprën e duarve të tua nuk do ta adhurosh më.
13 Do t'i çrrënjos shtyllat e Asherave prej teje, qytetet e tua do t'i shkatërroj.
14 Do të hakmerrem furishëm e tërë zemëratë, me kombet që nuk dëgjojnë».