Luke 2
1 Në ato ditë Cezar Augusti nxori një dekret për shënimin e tërë popullsisë.
2 Shënimi i parë ishte bërë kur Kuirini qeveriste Sirinë.
3 Të gjithë shkonin për t'u shënuar, secili në qytetin e vet.
4 Edhe Jozefi, që ishte nga Galilea, nga qyteti i Nazaretit, shkoi në Jude, në qytetin e Davidit, që quhet Betlehem, sepse ishte nga shtëpia e nga fisi i Davidit,
5 për t'u shënuar së bashku me Marinë, të fejuarën e tij, që ishte shtatzënë.
6 Ndërsa ndodheshin në Betlehem, i erdhën ditët për të lindur
7 dhe lindi birin e saj të parëlindur. E mbështolli në pelena dhe e vuri në grazhd, se në bujtinë nuk kishte vend për ta.
8 Në atë vend gjendeshin disa barinj që kalonin natën nëpër ara duke ruajtur tufën e tyre.
9 Një engjëll i Zotit iu shfaq atyre dhe lavdia e Zotit i mbështolli me dritë. Ata u trembën shumë,
10 por engjëlli u tha: «Mos kini frikë! Ja, po ju jap lajmin e mirë, një gëzim të madh për të gjithë popullin:
11 sot, në qytetin e Davidit ka lindur për ju një shpëtimtar që është Krishti Zot.
12 Shenja për ju do të jetë kjo: do të gjeni një fëmijë të mbëshjellë në pelena e të shtrirë në grazhd».
13 Papritur bashkë me engjëllin u duk një ushtri e madhe qiellore që lavdëronte Perëndinë kështu:
14 «Lavdi i qoftë Perëndisë në lartësitë qiellore e paqe në tokë njerëzve që ai i ka për zemër».
15 Kur u larguan engjëjt prej tyre e u kthyen në qiell, barinjtë i thanë njëri-tjetrit: «Të shkojmë në Betlehem e të shohim çfarë ka ndodhur, atë që na ka bërë të ditur Zoti».
16 Ata shkuan me nxitim dhe gjetën Marinë me Jozefin e fëmijën të shtrirë në grazhd.
17 Kur e panë, shpallën çfarë u qe thënë për foshnjën.
18 Dhe të gjithë ata që dëgjuan mbetën të habitur nga tregimi i barinjve.
19 Maria i ruante dhe i shqyrtonte të gjitha këto në zemrën e saj.
20 Atëherë barinjtë u kthyen duke përlëvduar Perëndinë e duke i thurur lavde për gjithçka panë e dëgjuan, ashtu siç u qe thënë.
21 Pas tetë ditësh, kur e rrethprenë, i vunë emrin Jezu, emrin që i kishte vënë engjëlli para se të ngjizej.
22 Kur erdhi koha e pastrimit të tyre në tempull, sipas ligjit të Moisiut, Jozefi dhe Maria e çuan Jezuin në Jerusalem për t'ia paraqitur Zotit,
23 siç është shkruar në ligjin e Zotit: çdo djalë i parë do t'i kushtohet Zotit
24 dhe për të kushtuar flinë siç thuhet në ligjin e Zotit: një çift turtujsh ose dy pëllumba të vegjël.
25 Në atë kohë jetonte në Jerusalem një njeri me emrin Simeon. Ky njeri ishte i drejtë e i përkushtuar ndaj Perëndisë. Ai priste ngushëllimin e Izraelit dhe Shpirti i shenjtë ishte me të.
26 Shpirti i shenjtë i kishte zbuluar se nuk do të vdiste pa e parë Krishtin e Zotit.
27 I udhëhequr nga Shpirti, ai erdhi në tempull dhe kur prindërit sollën Jezuin foshnjë, për të përmbushur me të kërkesat e ligjit,
28 Simeoni e mori Jezuin në krahë dhe bekoi Perëndinë kështu:
29 «Tani, o Zot, lëre shërbëtorin tënd të shkojë në paqe, sipas fjalës sate,
30 se me sytë e mi e pashë shpëtimin tënd
31 që ti e përgatite në sytë e të gjithë popujve,
32 dritë për të ndriçuar kombet e lavdi për popullin tënd, Izraelin».
33 I ati dhe e ëma e Jezuit mrekulloheshin nga gjërat që thuheshin për të.
34 Atëherë Simeoni i bekoi e i tha Marisë, nënës së Jezuit: «Ja, ky fëmijë do të jetë shkak për rënien dhe ngritjen e shumë vetave në Izrael dhe shenjë kundërshtimi,
35 që të zbulohen mendimet e shumë zemrave. Ndërsa ty një shpatë do të ta përshkojë shpirtin».
36 Aty gjendej edhe një profeteshë, Ana, e bija e Fanuelit, nga fisi i Asherit. Ajo ishte e shkuar në moshë, kishte jetuar shtatë vjet me burrin e saj
37 e pastaj jetoi si vejushë derisa u bë tetëdhjetë e katër vjeç. Ajo nuk largohej nga tempulli, por adhuronte Zotin ditë e natë, duke agjëruar e duke u lutur.
38 Meqenëse ndodhej aty në atë çast, filloi edhe ajo të lavdëronte Zotin dhe u fliste për fëmijën atyre që prisnin shpengimin e Jerusalemit.
39 Si kryen gjithçka sipas ligjit të Zotit, u kthyen në Galile, në qytetin e tyre Nazaret.
40 Fëmija rritej e forcohej plot urti dhe hiri i Zotit ishte me të.
41 Prindërit e Jezuit shkonin çdo vit në Jerusalem për festën e Pashkës.
42 Kur ai mbushi dymbëdhjetë vjeç, shkuan përsëri atje, sipas zakonit.
43 Si kaluan ditët e festës, ata u nisën për t'u kthyer. Fëmija Jezu mbeti në Jerusalem, por prindërit nuk e morën vesh këtë gjë.
44 Meqë mendonin se ai ishte bashkë me udhëtarët e tjerë, ata udhëtuan gjithë ditën e pastaj filluan ta kërkonin te të afërmit e të njohurit,
45 por nuk e gjetën dhe u kthyen në Jerusalem për ta kërkuar.
46 Pas tri ditësh e gjetën në tempull. Ishte ulur në mes të mësuesve që i dëgjonte e i pyeste.
47 Të gjithë ata që e dëgjonin mahniteshin nga zgjuarsia e përgjigjet e tij.
48 Kur e panë, u habitën dhe e ëma i tha: «Bir, pse na e bëre këtë? Unë e yt atë po të kërkonim gjithë ankth».
49 Jezui u përgjigj: «Pse po më kërkonit? A nuk e dinit se duhet të merrem me punët e Atit tim?».
50 Por ata nuk i kuptuan fjalët e tij.
51 Pastaj u nis bashkë me ta, u kthye në Nazaret e u bindej. Nëna e tij i ruante të gjitha këto gjëra në zemër.
52 Jezui rritej në urti, në moshë e në hir para Perëndisë e njerëzve.