James 2
1 Vëllezërit e mi, mos e përzieni besimin e Zotit tonë të lavdisë, Jezu Krishtit, me dallimet ndërmjet njerëzve.
2 E zëmë se kur mblidheni së bashku, vjen dikush që ka unazë ari e veshje të shtrenjta, si edhe një i varfër me veshje të vjetra.
3 Nëse tregoni kujdes të veçantë për atë që ka veshur rrobat e shtrenjta e i thoni: «Ti ulu këtu në vendin e mirë!», ndërsa të varfrit i thoni: «Ti rri në këmbë atje ose ulu këtu te këmbët e mia!»,
4 a nuk bëni kështu dallime mes jush, duke u bërë gjykatës me mendime të liga?
5 Dëgjoni, vëllezërit e mi të dashur! A nuk i zgjodhi Perëndia të varfrit e botës për t'i bërë të pasur në besim dhe trashëgimtarë të mbretërisë që ua premtoi atyre që e duan?
6 Ndërsa ju nuk e nderuat të varfrin. A nuk janë të pasurit ata që ju sundojnë e ju heqin zvarrë nëpër gjyqe?
7 A nuk janë ata që përdhosin emrin e mirë me të cilin jeni quajtur?
8 Nëse zbatoni ligjin e mbretërisë sipas Shkrimit: duaje të afërtin si veten, bëni mirë.
9 Por nëse bëni dallime, bëni mëkat dhe ligji ju dënon si shkelës.
10 Kush e zbaton të gjithë ligjin, por e shkel në një pikë, bëhet fajtor ndaj të gjithë ligjit.
11 Sepse ai që tha: « Mos bëj tradhti bashkëshortore! », tha edhe: « Mos vrit! ». Nëse nuk bën tradhti bashkëshortore, por vret, atëherë ke shkelur ligjin.
12 Prandaj flisni e veproni si njerëz që do të gjykohen me ligjin e lirisë.
13 Gjykimi do të jetë i pamëshirshëm me atë që nuk ka treguar mëshirë, ndërsa mëshira ngadhënjen mbi gjykimin.
14 Ç'dobi ka, vëllezërit e mi, nëse dikush thotë se ka besim, por nuk ka vepra? A mund ta shpëtojë atë besimi?
15 Nëse ndonjë vëlla apo motër nuk ka rroba për të veshur dhe u mungon ushqimi i përditshëm,
16 dhe ndonjë nga ju u thotë: «Shkoni në paqe, ngrohuni e ngopuni!», por nuk u jep atyre gjërat e nevojshme për trupin, ç'dobi ka kjo?
17 Kështu, pra, edhe besimi pa vepra është i vdekur në vetvete.
18 Por, dikush do të thotë: «Ti ke besimin, ndërsa unë kam veprat». Unë i them: «Më trego si mund ta kesh besimin pa vepra dhe unë do të të tregoj besimin nga veprat e mia».
19 Ti beson se ka vetëm një Perëndi? Mirë bën. Edhe djajtë e besojnë dhe dridhen.
20 A do ta kuptosh, o njeri i kotë, se besimi pa vepra është i padobishëm?
21 A nuk u bë i drejtë nga veprat ati ynë, Abrahami, kur kushtoi birin e tij, Isakun, mbi altar?
22 A e shikon se besimi bashkëveproi me veprat e tij dhe u përsos nëpërmjet tyre?
23 Kështu u përmbush Shkrimi: Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi. Ai u quajt mik i Perëndisë.
24 Pra, e shihni se njeriu bëhet i drejtë nga veprat e jo vetëm nga besimi.
25 Po ashtu edhe lavirja Rahabë. A nuk u bë e drejtë edhe ajo nga veprat kur priti të dërguarit dhe i përcolli nga një rrugë tjetër?
26 Sikurse trupi është i vdekur pa shpirtin, ashtu edhe besimi është i vdekur pa veprat.