Bible

1 Mjerë ata që zbresin në Egjipt për ndihmë, që shpresën e kanë varur te kuajt, që shpresojnë te qerret e shumta të luftës dhe te kalorësit e shumtë në numër. Nuk kthehen nga i shenjti i Izraelit, Zotin nuk e kërkojnë. 2 Por edhe ai është i aftë e do të sjellë fatkeqësi. Fjalën e vet nuk do ta kthejë pas, por do të ngrihet kundër shtëpisë së keqbërësve, kundër ndihmës së atyre që bëjnë paudhësi. 3 Egjiptiani është njeri e jo Perëndi, kuajt e tyre janë prej mishi e jo prej shpirti. Kur ta shtrijë Zoti krahun e vet, do t'i merren këmbët atij që do të jepte ndihmë, ai që do të merrte ndihmë do të bjerë përtokë, të gjithë së bashku do të marrin fund. 4 Sepse kështu më ka thënë Zoti: Siç ulërin mbi prenë luani apo këlyshi i luanit, kur i vërsulet turma e barinjve, siç nuk tutet prej zërit të tyre e as nuk struket prej zhurmës që bëjnë, ashtu do të zbresë edhe Zoti i ushtrive, për të luftuar në malin e Sionit e në kodrinën e tij. 5 Siç fluturojnë zogjtë, ashtu do ta mbrojë Zoti i ushtrive Jerusalemin, do ta mbrojë e do ta çlirojë, do ta kursejë e do ta shpëtojë. 6 Kthehuni sërish tek ai, o bij të Izraelit, prej të cilit kaq shumë u larguat! 7 Atë ditë gjithkush do të flakë idhujt e vet prej argjendi, idhujt e vet prej ari, që me duart tuaja mëkatare i punuat. 8 Asiria do të bjerë prej shpatës, por jo prej shpatës së njeriut, do ta përpijë shpata, por jo shpata e vdekatarit. Arratinë do të marrë para shpatës, të rinjtë e saj skllevër pune do të bëhen. 9 Fortesën e saj do ta braktisin nga frika, krerët e saj do të tmerrohen prej flamurit, kumton Zoti, flaka e të cilit është në Sion, furrnalta e të cilit, në Jerusalem.