Isaiah 27
1 Atë ditë Zoti do të ndëshkojë me shpatën e vet të mprehtë, të madhe e të fuqishme Leviatanin, gjarprin dredharak, Leviatanin, gjarprin dredha-dredha, dhe do të vrasë përbindëshin e detit.
2 Atë ditë, vreshtit të ëmbël këndojini!
3 Vetë unë, Zoti, e ruaj, në kohën e duhur e ujis, dhe, që të mos e dëmtojë askush, ditë e natë bëj roje.
4 I zemëruar nuk jam. Po të më vinin ferra e gjemba, do të marshoja për të luftuar kundër tyre, në flakë krejt do t'i digjja.
5 Por kush do të kërkojë mbrojtjen time, do të bëjë paqe me mua, po, do të bëjë paqe me mua.
6 Në të ardhmen Jakobi do të lëshojë rrënjë, Izraeli do të lulëzojë e do të çelë sytha, frutat do ta mbushin faqen e dheut.
7 A mos i ra vallë Izraelit, aq sa u ra atyre që i binin atij? A mos u vranë vallë, aq sa u vranë ata që e vrisnin?
8 E ndëshkoi duke e dëbuar, padi kundër tij ngriti, me frymën e tij të fuqishme e degdisi, në ditën e erës së furishme nga lindja.
9 Kështu do të shlyhet paudhësia e Jakobit, ky do të jetë fryti i faljes së mëkatit të tij, kur t'i kthejë tërë gurët e altarit në pluhur gëlqereje të shuar, kur shtyllat e Asherave dhe altarët e temjanit të mos ngrihen më kurrë.
10 Qyteti i fortifikuar i shkretë do të mbetet, pa banorë e i braktisur si shkretëtira. Aty do të shkojnë të kullotin viçat, aty do të shtrihen e degë do të hanë.
11 E kur degët të thahen e të këputen, do t'i marrin gratë për të ndezur zjarr, se ky popull nuk ka fare mençuri, prandaj ai që e bëri, s'do të ketë për të dhembshuri, ai që i dha trajtë, nuk do të ketë për të mëshirë.
12 Atë ditë Zoti do t'i shijë kallëzat, që nga rrjedha e lumit deri te përroi i Egjiptit, ndërsa ju një nga një do të mblidheni, o bij të Izraelit!
13 Atë ditë do të bjerë boria e madhe e do të vijnë të hapërdarët në tokën e Asirisë, bashkë me të dëbuarit në dheun e Egjiptit. Para Zotit do të përkulen në malin e shenjtë, në Jerusalem.