Bible

1 Mjerë ti, o tokë me flatra zukatëse, përtej lumenjve të Kushit, 2 që nëpër det dërgon lajmëtarë. Lundrojnë ata me lundra xunkthi. Shkoni shpejt, o lajmëtarë, drejt popullit shtatlartë e lëkurëbutë, drejt popullit që ia kanë frikën këtu e kudo, popull shumë i fortë e ngadhënjimtar që tokën lumenjtë ia çajnë. 3 Të gjithë ju, o banorë të botës, e ju që mbi tokë banoni, kur të jetë ngritur flamuri mbi male, shikoni, kur të dëgjohet tingulli i borisë, dëgjoni! 4 Se kështu më tha Zoti: «I qetë do të vrojtoj nga banesa ime, si i nxehti verbues në dritë, porsi reja e vesës në vapën e korrjes». 5 Se para korrjes, sapo të ketë mbaruar lulëzimi e vilet e rrushit të jenë pjekur mirë, me kizë do t'ia presë shermendet, do t'ia këpusë lastarët e do t'ia flakë. 6 Të gjithë do t'u lihen shpendëve të malit, do t'u lihen egërsirave të tokës. Në vendin e tyre do ta kalojnë verën grabitqarët, egërsirat e tokës do të kalojnë dimrin. 7 Do t'i sjellin në atë kohë Zotit të ushtrive dhurata prej një populli shtatlartë e lëkurëbutë, prej një populli që ia kanë frikën këtu e kudo, popull shumë i fortë e ngadhënjimtar që tokën lumenjtë ia çajnë. Do t'ia sjellin në vendin e emrit të Zotit të ushtrive, në malin e Sionit.