Revelation 2
1 Aniołowi zboru Efeskiego napisz: To mówi ten, który trzyma siedm gwiazd w prawej ręce swojej, który się przechadza w pośród onych siedmiu świeczników złotych:
2 Znam uczynki twoje i pracę twoję, i cierpliwość twoję, a iż nie możesz cierpieć złych i doświadczyłeś tych, którzy się mienią być Apostołami, a nie są, i znalazłeś ich, że są kłamcami;
3 I masz cierpliwość, i znaszałeś i pracowałeś dla imienia mego, a nie ustałeś.
4 Ale mam nieco przeciwko tobie, żeś miłość twoję pierwszą opuścił.
5 Pamiętajże tedy, skądeś wypadł, a pokutuj i czyó uczynki pierwsze; a jeźli nie chcesz, przyjdę przeciwko tobie rychło, a poruszę świecznik twój z miejsca swego, jeźlibyś nie pokutował.
6 Ale wżdy to masz, iż nienawidzisz uczynków Nikolaitów, których i ja nienawidzę.
7 Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi zborom: Temu, co zwycięży, dam jeść z drzewa żywota, które jest w pośrodku raju Bożego.
8 A Aniołowi zboru Smyrneóskiego napisz: To mówi pierwszy i ostatni, który był umarł i ożył:
9 Znam uczynki twoje i ucisk, i ubóstwo, (aleś bogaty), i bluźnierstwo tych, którzy się powiadają być Żydami, a nie są, ale są bóżnicą szataóską.
10 Nic się nie bój tego, co masz cierpieć. Oto wrzuci dyjabeł niektórych z was do więzienia, abyście byli doświadczeni; i będziecie mieli ucisk przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota.
11 Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi zborom: Kto zwycięży, nie będzie obrażony od wtórej śmierci.
12 A Aniołowi zboru Pergameóskiego napisz: To mówi ten, który ma miecz on z obydwóch stron ostry;
13 Znam uczynki twoje i gdzie mieszkasz, to jest, gdzie jest stolica szataóska, a iż trzymasz imię moje i nie zaprzałeś się wiary mojej, i w one dni, w które Antypas, świadek mój wierny, zabity jest u was, gdzie szatan mieszka.
14 Ale mam nieco przeciwko tobie, iż tam masz tych, którzy trzymają naukę Balaamową, który uczył Balaka, aby wrzucił zgorszenie przed syny Izraelskie, żeby jedli rzeczy bałwanom ofiarowane i wszeteczeóstwo płodzili.
15 Także masz i tych, którzy trzymają naukę Nikolaitów, co ja mam w nienawiści.
16 Pokutujże: a jeźli nie będziesz, przyjdę przeciwko tobie w rychle i będę walczył z nimi mieczem ust moich.
17 Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi zborom: Temu, co zwycięży, dam jeść z onej manny skrytej i dam mu kamyk biały, a na onym kamyku imię nowe napisane, którego nikt nie zna, tylko ten, który je przyjmuje.
18 A Aniołowi zboru Tyjatyrskiego napisz: To mówi syn Boży, który ma oczy swoje jako płomieó ognia, a nogi jego podobne są mosiądzowi:
19 Znam uczynki twoje i miłość, i posługi, i wiarę, i cierpliwość twoję, i uczynki twoje, a że ostatnich rzeczy więcej jest niż pierwszych.
20 Ale mam nieco przeciwko tobie, iż niewieście Jezabeli, która się mieni być prorokinią, dopuszczasz uczyć i zwodzić sługi moje, żeby wszeteczeóstwo płodzili i rzeczy bałwanom ofiarowane jedli.
21 I dałem jej czas, aby pokutowała z wszeteczeóstwa swego; ale nie pokutowała.
22 Oto ja porzucę ją na łoże i tych, którzy z nią cudzołożą, w ucisk wielki, jeźliby nie pokutowali z uczynków swoich:
23 A dzieci jej pobiję na śmierć; i poznają wszystkie zbory, żem ja jest ten, który się badam nerek i serc; i dam każdemu z was według uczynków waszych.
24 A wam mówię i drugim, którzyście w Tyjatyrzech, którzykolwiek nie mają tej nauki i którzy nie poznali głębokości szataóskich, jako mówią: Nie włożę na was innego brzemienia.
25 Wszakże to, co macie, trzymajcie, aż przyjdę.
26 A kto zwycięży i zachowa aż do koóca uczynki moje, dam mu zwierzchność nad poganami.
27 I będzie ich rządził laską żelazną; jako statki garncarskie skruszeni będą, jakom i ja wziął od Ojca mego.
28 I dam mu gwiazdę poranną.
29 Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi zborom.