Psalms 140
1 (Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)
2 Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;
3 Którzy myślą złe rzeczy w sercu, a na każdy dzieó zbierają się na wojnę.
4 Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. Sela.
5 Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje.
6 Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela.
7 Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich.
8 O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzieó bitwy!
9 Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. Sela.
10 A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje.
11 Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.
12 Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.
13 Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych.
14 A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem.