Romans 5
1 Tak więc teraz, gdy – z uwagi na ufność, którą złożyliśmy w Chrystusie – zostaliśmy uznani za sprawiedliwych, dbajmy aktywnie o to, aby przez trwanie w PANU naszym, Jezusie Chrystusie zachować pokój z Bogiem.
2 I pamiętajmy, że Boża łaskawość, dzięki której już teraz z nadzieją i radością oczekujemy przyszłego udziału w Jego chwale, jest dostępna jedynie w Chrystusie.
3 Co więcej: z Jego powodu dostępujemy również zaszczytu doświadczania różnego typu zniewag i utrapień, które powinniśmy przejść zgodnie z Jego wzorem, to znaczy rozumiejąc, że ich celem jest wyrobienie w nas cierpliwości.
4 Cierpliwość z kolei ma uzdolnić nas do wytrwałości, a wytrwałość – umocnić w naszych sercach tę nadzieję,
5 dzięki której nie doświadczymy wiecznego wstydu. Do tego wszystkiego jesteśmy krok po kroku przygotowywani poprzez działanie Ducha Uświęcenia, przez którego Bóg wypełnia nasze serca swoim rodzajem miłości.
6 On sam przecież okazał nam swoją ofiarną miłość właśnie w tym, że Chrystus umarł za nas wtedy, gdy jeszcze byliśmy bezbożni, upadli i skażeni grzechem.
7 A przecież nawet za prawego mało kto byłby gotów oddać swe życie – może ewentualnie za dobrego człowieka ktoś byłby w stanie dokonać takiego poświęcenia, lecz przecież nikt z nas takim nie był.
8 Bóg jednak okazał nam swoją ofiarną miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas wtedy, gdy jeszcze byliśmy grzesznikami.
9 A skoro z powodu nadziei, którą złożyliśmy w Chrystusie, już otrzymaliśmy od Boga status sprawiedliwości, to tym bardziej teraz – dzięki krwi Jezusa – zostaniemy wyratowani od słusznego Bożego gniewu. W tym właśnie tkwi sedno naszej nadziei!
10 Jeżeli bowiem jako nieprzyjaciele Boga zostaliśmy pojednani z Nim przez śmierć Jego Syna, to o ileż bardziej teraz – będąc już pojednani – zostaniemy doprowadzeni do realizacji naszego zbawienia przez trwanie w Jego Synu, w którym jest Życie.
11 Dlatego radujmy się w Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego PANA, w którym dostąpiliśmy pojednania z Wszechmocnym.
12 Mając to na uwadze, przyjrzyjmy się teraz temu, jak działa moc Życia, które jest w Chrystusie. Z powodu jednego człowieka grzech pojawił się na świecie, a przez grzech – Śmierć. W ten sposób Śmierć zapanowała nad wszystkimi ludźmi.
13 To oznacza, że grzech był na świecie już przed nadaniem Prawa Mojżeszowego, jednak ludzie nie byli rozliczani z grzechu, gdyż w tamtym czasie nie było jeszcze tego Prawa.
14 Jednak Śmierć, która jest naturalną konsekwencją grzechu, obejmowała swoją mocą wszystkich, od Adama do Mojżesza, niezależnie od tego, czy – jak Adam – przekroczyli oni Boże polecenie. Sam Adam zresztą mógł być już wtedy postrzegany jako swoista zapowiedź Tego, który dopiero miał nadejść.
15 Z tą tylko różnicą, że skutek ułaskawienia miał się przejawić inaczej niż konsekwencje przestępstwa. O ile tamto jedno przestępstwo sprowadziło Śmierć na wszystkich, o tyle Boża przychylność okazana ludziom w osobie innego, nowego człowieka, Jezusa Chrystusa, zaowocowała dla wszystkich obfitością łaski.
16 Inny też jest zakres ułaskawienia niż konsekwencji grzechu. Gdy wyrok potępienia zapadł kiedyś z powodu jednego tylko upadku, to łaska nadaje człowiekowi godność sprawiedliwego pomimo wielu jego upadków.
17 Jeśli więc z powodu jednego upadku pierwszego człowieka Śmierć zapanowała nad wszystkimi ludźmi, to również z powodu jednego czynu nowego człowieka, Jezusa Chrystusa, Życie z jeszcze większą mocą rodzi owoc uświęcenia w tych, którzy szczerze przyjmują nadany im status sprawiedliwości.
18 A zatem: tak jak jedno przestępstwo Adama doprowadziło do potępienia każdego człowieka, tak też jedno tylko dzieło, które sprostało naturze Boskiej sprawiedliwości – to znaczy dzieło dokonane przez Chrystusa – otworzyło każdemu drogę do uznania go sprawiedliwym, a więc drogę do otrzymania Bożego Życia, które jest w Chrystusie.
19 Tak więc, jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak również przez posłuszeństwo Jednego wielu może zostać uznanych za sprawiedliwych.
20 A Prawo Mojżeszowe zostało wprowadzone jedynie w tym celu, by uświadomić ludziom ogrom ich upadku. I wszędzie tam, gdzie grzech zbierał wielkie żniwo, łaska okazała się potężniejsza.
21 A wszystko wydarzyło się po to, by – jak grzech, który okazuje w naszych ciałach swoją moc przez śmierć – tak i łaska z niezrównanie większą potęgą zakrólowała w nas Bożą sprawiedliwością ujawnioną w osobie Jezusa Chrystusa, naszego PANA, w którym udostępnione nam zostało odwieczne i nieskończone Boże Życie.