Mark 16
1 Zaraz po zakończonym szabacie Maria z Magdali, Maria, matka Jakuba, oraz Salome dokupiły wonności do namaszczenia ciała Jezusa.
2 Kilka godzin później, gdy było jeszcze ciemno, wyszły z domu, tak iż dotarły do grobu wczesnym świtaniem.
3 W drodze martwiły się jedynie tym, kto pomoże im odtoczyć kamień blokujący wejście do grobowca.
4 Kiedy jednak doszły tam, zobaczyły, iż kamień – choć był ogromny – leżał odrzucony gdzieś z boku.
5 Po wejściu do grobowca ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie. Był odziany w lśniącą białą szatę. Bardzo się przestraszyły,
6 lecz on rzekł do nich: — Nie lękajcie się. Wiem, że szukacie Jezusa z Nazaretu, który został ukrzyżowany. Jednak nie ma Go tutaj, gdyż zmartwychwstał! Spójrzcie, oto jest miejsce, gdzie było złożone Jego ciało.
7 A teraz idźcie szybko i przekażcie Jego uczniom, z Piotrem włącznie: „On zamierza udać się do Galilei. Tam Go ujrzycie zgodnie z tym, co wam zapowiedział! ”.
8 (8a) Wtedy kobiety w wielkim uniesieniu wybiegły z grobowca i z drżeniem uciekły. Nikomu jednak nic nie powiedziały, gdyż mocno się wystraszyły. (8b) W końcu jednak, gdy ochłonęły, zastosowały się do otrzymanego polecenia i w obecności Piotra opowiedziały o wszystkim zebranym uczniom. Nieco później Jezus osobiście wysłał swych uczniów, aby całemu światu – od wschodu aż po zachód – przekazali tę świętą i niezniszczalną Dobrą Wiadomość o ratunku, jaki jest w Nim na wieki. Amen.
9 Kiedy Jezus zmartwychwstał, najpierw ukazał się Marii z Magdali, z której jakiś czas wcześniej wyrzucił siedem demonów. Uczynił to pierwszego dnia po szabacie, kiedy zaczynało świtać.
10 Ona zaś powiadomiła o tym uczniów, którzy przez lata Mu towarzyszyli, a po Jego śmierci byli zrozpaczeni.
11 Lecz kiedy usłyszeli, że Jezus żyje, a ona Go widziała, wcale jej nie uwierzyli.
12 Następnie, w odmienionej postaci, ukazał się dwóm z nich, gdy szli przez pola.
13 Ci natychmiast wrócili i przekazali reszcie, że Go widzieli. Lecz pozostali nie uwierzyli również im.
14 W końcu Jezus ukazał się wszystkim Jedenastu, gdy spoczywali przy stole. Skarcił ich niewiarę i upór serc, ponieważ nie zaufali tym, którzy wcześniej widzieli Go zmartwychwstałego.
15 Wtedy też powiedział: — Przemierzając cały świat, głoście wszystkim ludziom Dobrą Wiadomość o ratunku, który ja przyniosłem.
16 Kto zaufa tej Wiadomości i zanurzy się w moim Słowie, zostanie zbawiony. Jeśli jednak ktoś nie zaufa mojemu Słowu, będzie potępiony!
17 A znakami uwiarygodniającymi głosicieli mojej Dobrej Wiadomości będą: wyrzucanie demonów w analogiczny sposób, jak ja to czyniłem; nauczanie w niewyuczonych wcześniej językach;
18 odporność na działanie trucizn – zarówno pochodzących od węży dotkniętych nieopatrznie,
19 Po przekazaniu im tego Jezus, nasz PAN, wstąpił w Niebiosa, gdzie zasiadł na Tronie Boskiej władzy i chwały.
20 Uczniowie zaś wyruszyli i zaczęli wszędzie głosić Dobrą Wiadomość o ratunku w Chrystusie. PAN zaś współdziałał z nimi i potwierdzał swe Słowo obiecanymi znakami.