Jude 1
1 Ja, Juda, brat Jakuba, całkowicie i bez reszty oddany Chrystusowi Jezusowi, kieruję ten list do umiłowanego ludu, który wezwany przez Boga Ojca jest w Jezusie Chrystusie strzeżony przed gniewem Najwyższego, jaki ujawni się w Dniu Sądu.
2 Niech Jego miłosierdzie i pokój owocują w was pomnożeniem postawy ofiarnej Bożej miłości.
3 Umiłowani, pragnąc zachęcić was do gorliwości w sprawach związanych z naszym wspólnym zbawieniem, uznałem za niezbędne wezwać was do obrony tej wiary, która tylko raz, ale za to w całej pełni, została w Chrystusie przekazana ludowi wezwanemu do życia w uświęceniu.
4 Jest to konieczne, ponieważ ukradkiem wdzierają się pomiędzy was jacyś bezbożnicy, którzy sami siebie poddają wyrokowi potępienia czekającego tych, którzy Bożą łaskawość traktują jako zgodę na życie w chamstwie, rozpasaniu i rozwiązłości, czym przeciwstawiają się nauczaniu naszego jedynego PANA i Władcy, Jezusa Chrystusa.
5 Chcę wam przypomnieć – choć pewnie o tym doskonale wiecie – że PAN również tylko raz wyzwolił lud z niewoli w ziemi egipskiej! Kolejnym Jego działaniem w stosunku do tego ludu było wygubienie wszystkich, którzy nie zaufali Mu w pełni i nie okazali należnego Mu posłuszeństwa.
6 Także i aniołów – którzy nie zachowali danej im funkcji i godności, lecz porzucili swoje miejsce w Niebiosach dla czynienia nieprawości – trzyma teraz w Otchłani wiecznych ciemności skutych więzami na wielki Dzień Sądu.
7 Podobnie Sodomę i Gomorę, a także inne blisko nich leżące miasta, które oddawały się wynaturzonej i wyuzdanej rozwiązłości, zniszczył dla przykładu ogniem swej wiekuistej sprawiedliwości.
8 Tak samo mają się sprawy z tymi, którzy obecnie brukają się wymyślaniem nowych nauk „ze snów” i „objawień” rodzących się z tego, iż sami ugrzęźli w okowach starej, skłonnej do grzechu cielesnej natury! W ten sposób nie tylko odrzucają prawość i świętość, jakie charakteryzują ludzi prawdziwie poddanych Bożemu Panowaniu, ale ustami swoimi wręcz kalają chwałę Bożego Majestatu.
9 Tymczasem nawet archanioł Michał, gdy toczył z diabłem spór o ciało Mojżesza, nie poważył się rzucić szatanowi ani jednego słowa potępienia. Nawet go nie znieważył w jakikolwiek obraźliwy sposób, lecz jedynie rzekł: Niech PAN ciebie osądzi!.
10 Ci natomiast spotwarzają wszystko, co tylko możliwe! Źle wypowiadają się o sprawach, których dobrze nie znają! W ten sposób, niczym bezrozumne bydło, pchają się na zatracenie.
11 Czeka ich straszliwa kara, gdyż idą drogą Kaina. Sami wystawiają się na potępienie, podążając ścieżkami Balaama, którego skusiła hojna zapłata. Są jak ci, którzy zginęli w buncie Koracha.
12 Co gorsza zakały te, niemające w sobie ani krzty bojaźni Bożej, niczym zawierucha przybywają na wasze zgromadzenia, aby razem z wami dzielić się chlebem! Są jak chmury bez deszczu wiatrami poganiane. Istnieją tylko po to, by tuczyć samych siebie! Przypominają drzewa w okresie zimowym – zupełnie bez owocu. Lecz są martwi podwójnie, bo wykorzenieni!
13 Niczym wściekłe bałwany spienionego morza plują swoją hańbą, ohydą ociekają! Są jak gwiazdy zbłąkane, dla których mrok ciemności już dawno został na wieki przeznaczony.
14 To o nich prorokował Henoch, siódmy po Adamie patriarcha, który tak powiedział: Oto PAN przybędzie w asyście aniołów, których liczba będzie nieogarniona,
15 aby nad wszystkimi dokonać swego sądu, i stosownie ukarać wszystkich bezbożnikówza plugawe czyny, których się dopuszczali, i za harde słowa, którymi Go spotwarzali.
16 Tacy właśnie są ci, którzy ciągle szemrają i nieustannie narzekają, niezadowoleni z tego, co jest ich udziałem!. Czynią to bez ustanku, gdyż w swoich myślach stale gonią za żądzami, którymi ich serca zostały przeszyte! Usta ich pychą wciąż ociekają, a pochwał swych nie szczędzą tym, którzy mają wpływy. Tak postępują, gdyż główną ich motywacją jest pomnażanie zysków!
17 Umiłowani, przypomnijcie sobie to, co już wcześniej zapowiadali także inni Apostołowie Jezusa Chrystusa, naszego PANA.
18 Ostrzegali oni, że w czasach ostatecznych pojawią się szydercy, którzy będą skupieni wyłącznie na dogadzaniu swym bezbożnym żądzom i nienasyconym pragnieniom!.
19 Ludzie tego pokroju nie kierują się duchem, lecz trwają w rozwiązłej zmysłowości. Takie osoby są między wami sprawcami odstępstwa od Chrystusa!
20 Lecz wy, umiłowani, umacniajcie się w zaufaniu do Boga i w modlitwie, trwając w duchu uświęcenia!
21 Postępując w ten sposób, sami siebie zachowacie w strefie Bożej miłości, oczekując finalnej realizacji obietnicy zmiłowania danej nam przez PANA naszego Jezusa Chrystusa, w którym jedynie mamy wstęp do odwiecznego i nieskończonego Bożego Życia.
22 Wobec grzeszników okazujących żal z powodu swych nieprawości postępujcie z litością,
23 pomagając im uratować się od ognia wiecznego potępienia. Jeśli zaś chodzi o pozostałych, to z uwagi na bojaźń Bożą brzydźcie się wszystkim, co do nich należy!.
24 Temu zaś, który ma moc, aby ustrzec was od upadków i w pełni radości – uznanych za nienagannych – postawić w swojej chwale,
25 Jedynemu Bogu, naszemu Zbawicielowi, który objawił się w Jezusie Chrystusie, naszym PANU, niech będzie wszelka cześć i uwielbienie. Do Niego bowiem należą majestat, moc i władza – od wieków, teraz i po wszystkie wieki – Amen!