2 Peter 1
1 Ja, Szymon Piotr, całkowicie i bez reszty oddany Jezusowi Chrystusowi Jego wysłannik, kieruję ten list do wszystkich, którzy z uwagi na ufną wiarę – jaką i my mamy – otrzymali udział w sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
2 Niech łaska i Boży pokój zostaną w was pomnożone przez wzrastanie w osobistym związku z Bogiem przez Jezusa, naszego PANA.
3 To właśnie przez osobistą bliską relację z Tym, który wezwał nas do swojej wspaniałości i chwały, otrzymujemy wszystko, co jest nam potrzebne do życia i trwania w szacunku do Boga. On bowiem swoją Boską mocą podarował nam
4 największe i niezwykle drogocenne obietnice, abyśmy dzięki nim, uciekając od niszczących światowych pożądań, mogli się stać uczestnikami Jego Boskiej natury.
5 Z uwagi na to, najmilsi, dołóżcie wszelkich starań, by swoją wiarę umacniać moralną nienagannością, w której ugruntowuje się osobiste poznanie Boga
6 wiodące do powściągliwości. Powściągliwość zaś utwierdzi was w wytrwałości cechującej prawdziwą postawę uszanowania Boga i Jego Słowa.
7 A uszanowanie Najwyższego będzie w was owocować życzliwym nastawieniem do braci oraz sióstr w wierze i niechybnie poprowadzi was do działania, jakie wynika z postawy wzorowanej na Bożej ofiarnej miłości.
8 Trwając w niej i obfitując wszystkim, co wyżej opisałem, na pewno nie zostaniecie uznani za bezczynnych lub bezowocnych w relacji z Jezusem Chrystusem, naszym PANEM.
9 Jeśli zaś w czyimś życiu brakuje tego rodzaju owocu, oznacza to, że osoba taka wróciła do stanu naturalnej ślepoty serca polegającej na dostrzeganiu jedynie świata materialnego. Taki człowiek najwyraźniej popadł w duchowy letarg, w którym zapomniał o dawniej ofiarowanym mu oczyszczeniu z grzechów.
10 Dlatego, bracia i siostry, wzywam was, abyście z niesłabnącą gorliwością umacniali w sobie powołanie do świętości, jakie otrzymaliście, i na które się zdecydowaliście. Czyniąc to, nigdy nie upadniecie na trwałe!
11 Dzięki niemu również będziecie hojnie zaopatrzeni we wszystko, co jest potrzebne na drodze wiodącej do wiecznego Królestwa PANA naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
12 Z tego powodu – chociaż znacie już Prawdę i jesteście w niej ugruntowani – zamierzam nieustannie pobudzać waszą pamięć o niej.
13 Uważam bowiem za właściwe, by przypominać wam o Prawdzie dopóty, dopóki przebywam jeszcze na tym świecie,
14 tym bardziej że moje odejście jest już bliskie, co objawił mi PAN nasz, Jezus Chrystus.
15 Dlatego zdecydowałem się napisać ten list, by zadbać o to, abyście po moim odejściu nie zapomnieli o tym, co najważniejsze.
16 Nie jesteśmy bowiem ludźmi, którzy uwierzyli jakimś bajkom lub naiwnie polegają na wymyślonych mitach. Wręcz odwrotnie, jako świadkowie chwały i potęgi PANA naszego Jezusa Chrystusa daliśmy wam poznać moc, z jaką On zjawi się tu powtórnie.
17 Jego Boska cześć i chwała, które ma z Ojca, objawiły się w słowach, jakie nad Nim zabrzmiały: „Ten jedynie jest moim Synem umiłowanym, w którym złożyłem całość moich planów”.
18 I chociaż towarzysząc Jezusowi na świętej górze, osobiście słyszeliśmy wspomniany Głos z Niebios,
19 to jednak uważamy, że mocniejszy od naszego doświadczenia jest fakt zrealizowania się wszystkich proroctw o Chrystusie, które zostały zapisane w Pismach. Dobrze więc czynicie, trzymając się ich niczym lampy, która świeci w ciemnościach. Czyńcie tak do czasu, aż On sam – niczym Wschodząca Światłość – rozświetli wszelki mrok waszych serc.
20 A i to jeszcze powinniście wiedzieć, że żadne proroctwo zawarte w Bożym Słowie nie powinno być interpretowane czy roztrząsane oddzielnie, to znaczy w oderwaniu od całego Pisma.
21 Albowiem wszystkie proroctwa, które się w nim znalazły, zostały tam umieszczone nie decyzją człowieka, lecz pojawiły się tam z woli Boga – przekazane ustami ludzi prowadzonych w tej sprawie przez Ducha Uświęcenia.