2 John 1
1 Ja, starszy w wierze, adresuję ten list do społeczności ludu wierzącego, a więc do wspólnoty, która razem z naszą społecznością jest wybranką i oblubienicą Chrystusa. Z osobna kieruję go również do każdego Bożego dziecka w wierze, jakie jest u was. Wszystkich was miłuję w Prawdzie, którą jest Chrystus. A miłuję was nie tylko ja, lecz także wszyscy, którzy trwają z Nim w osobistej więzi.
2 Piszę do was przynaglony przez Tego, który jest Prawdą, aby Jego Słowo, które zakorzeniło się w naszych sercach, wytrwało w nas na wieki.
3 Niech łaska, miłosierdzie oraz pokój od Boga – zarówno Ojca, jak i Syna, w którego Postaci objawił się Ojciec – to znaczy od Jezusa Chrystusa, obfitują w nas wszystkich wytrwaniem w Prawdzie i w postępowaniu wzorowanym na ofiarnej Bożej miłości.
4 Jakże wielkiej radości doznałem, gdy się dowiedziałem, że są pośród was prawdziwe Boże dzieci trwające w Prawdzie, to znaczy w Chrystusie, zgodnie z poleceniem, jakie otrzymaliśmy od Ojca.
5 I wcale nie myślę tu o jakimś nowym przykazaniu czy objawieniu, ale o tym poleceniu, które mamy od Niego od samego początku, a które mówi, żebyśmy postępowali wzajemnie wobec siebie z taką samą ofiarną miłością, jaką Bóg nam okazał w Chrystusie.
6 Postawa ofiarnej miłości pochodzi bowiem od Boga i realizuje się w pełnieniu Jego woli, o czym słyszeliście od początku. Na tym właśnie polega ufne trwanie w Chrystusie.
7 Niestety na świecie pojawia się coraz więcej zwodzicieli, którzy nie uznają tego, że Jezus Chrystus przyszedł na Ziemię jako prawdziwy człowiek, to znaczy mając ludzką naturę. Tacy są oszustami i antychrystami!
8 Dobrze się pilnujcie, żebyście wskutek ich „nauczania” nie zaprzepaścili tego, co tak długo i z takim mozołem wam przekazywaliśmy, lecz abyście – trwając w Chrystusie – otrzymali wszystko to, co zostało wam obiecane.
9 Każdy bowiem, kto nie trzyma się nauki Chrystusa, lecz oddala się od niej, nie jest z Boga! Ci zaś, którzy trwają w Jego nauce, trwają zarówno w Ojcu, jak i w Synu.
10 Jeśli więc jakiś przybysz okazuje się osobą niezakorzenioną w nauczaniu Chrystusa, to takiego do siebie nie przyjmujcie! Nawet go nie pozdrawiajcie,
11 abyście czyniąc to, nie stali się mimowolnie współuczestnikami złego dzieła, któremu on służy!
12 Wiele jeszcze mam wam do przekazania, lecz nie chcę czynić tego listownie. Postaram się przybyć do was osobiście i wszystko to wam wyłożyć, abyśmy mogli się sobą wzajemnie uradować.
13 Pozdrawiają was wszystkie Boże dzieci z naszej siostrzanej wspólnoty, która, jak i wasza społeczność, jest wybranką i oblubienicą Chrystusa.