2 Corinthians 9
1 Właściwie nie ma potrzeby, bym pisał wam o tym, jak wielkie znaczenie duchowe ma wspieranie braci i sióstr w wierze.
2 Znam przecież wasz zapał, którym nieustannie się chlubię przed Macedończykami, mówiąc, iż Achaja gotowa jest już od roku. Wiem również, że wasza gorliwość w tej sprawie pobudziła do działania także wiele innych społeczności.
3 Braci więc posyłam przed sobą jedynie po to, by upewnić się zawczasu, że będziecie przygotowani. Nie chciałbym bowiem, aby moje chlubienie się wami okazało się w tej sprawie bezpodstawne.
4 Gdyby bowiem towarzyszący mi Macedończycy zastali was nieprzygotowanych, byłbym straszliwie zawstydzony. Nie chcę nawet myśleć, jak wy byście się wówczas poczuli.
5 Uznałem więc za stosowne skłonić braci w wierze, by udali się do was wcześniej i pomogli wam w przygotowaniu dawno zapowiadanego daru. Liczę na to, że okaże się on wyrazem hojności, a nie skąpstwa, które jest tak charakterystyczne dla zachłannych serc wykorzystujących posiadane dobra głównie w celu dogadzania samym sobie.
6 Bo przecież jest tak, że kto skąpo sieje, ten również skąpo żąć będzie; a kto sieje hojnie, ten również hojnie żąć będzie.
7 Niechaj więc każdy postąpi tak, jak to sobie w sercu wcześniej postanowił, a nie z żalem czy pod przymusem. Bóg bowiem miłuje tylko tych darczyńców, którzy z radością dzielą się swoim majątkiem.
8 Najwyższy zaś, dysponując wielką zdolnością pomnażania każdego gestu łaskawości, zadba również o to, byście – zachowując we wszystkim samowystarczalność – mieli mnóstwo okazji do angażowania się w Jego dobre dzieła
9 zgodnie z tym, co jest napisane: Prawe czyny tego, kto hojny jest dla ubogich, nie pójdą w niepamięć, lecz będą trwać zawsze.
10 Ten bowiem, który siewcy daje ziarno i karmi go chlebem, pomnoży również swój zasiew w was, zwiększając w waszych sercach plon swej sprawiedliwości.
11 Błogosławieństwo materialne otrzymaliście bowiem po to, aby swą hojnością zachęcać obdarowywanych do składania dziękczynień Bogu.
12 Prawda jest bowiem taka, iż tego rodzaju posługiwanie nie tylko zapobiega niedostatkom u braci i sióstr w wierze, lecz obfituje również wzrostem dziękczynienia, które oni składają Bogu.
13 Dzięki namacalnym dowodom waszego oddania obdarowani będą wielbić Boga za wasze posłuszeństwo i zrozumienie Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie oraz za hojność i jedność, w jakiej z nimi trwacie. A przecież nie tylko z nimi, ale i ze wszystkimi, którzy polegają na Bogu.
14 I tak wszyscy będą składać Bogu dziękczynienia z powodu przeogromnej łaski, którą Najwyższy was obdarzył.
15 Bogu więc niech będą wielkie dzięki za Jego bezcenne dary!