1 Timothy 5
1 Starszego człowieka nie strofuj, lecz z całym szacunkiem odnoś się do niego jak do ojca. Młodszych traktuj niczym braci.
2 Starsze kobiety poważaj jak matki, do młodszych zaś odnoś się jak do sióstr – z uszanowaniem i czystością.
3 Samotne kobiety wspomagaj, ale tylko te, które są ubogie i nie mają krewnych.
4 Jeśli bowiem któraś z nich ma dzieci lub wnuki, to niech one – w pierwszej kolejności – uczą się, jak szanować rodzinę i z głębi serca odwdzięczać się – szczególnie swym matkom i babkom. Takie postępowanie bowiem jest miłe Bogu.
5 Na listę wspólnotowego wsparcia wpisuj jedynie kobiety zupełnie samotne, o których wiesz, że swoją nadzieję składają tylko w Bogu i są zaangażowane w dzieło PAŃSKIE, a także – dniem i nocą – trwają w modlitwach i błaganiach.
6 Te zaś, które szukają życiowych rozkoszy, traktuj jako martwe duchowo.
7 Wszystkim kobietom nakazuj, by były nienaganne!
8 Każda bowiem, która nie troszczy się o rodzinę, a zwłaszcza o domowników, jasno pokazuje, iż odstąpiła od wiary i stała się gorsza nawet od niewierzących!.
9 Do służby we wspólnocie zaangażuj tylko te spośród samotnych kobiet, które już przekroczyły sześćdziesiąt lat i – jeśli są wdowami – należały tylko do jednego mężczyzny.
10 Takie powinny mieć również nienaganną opinię i świadectwo dobrych czynów – w szczególności takich, że: dobrze wychowały swoje dzieci, były gościnne, z pokorą troszczyły się o potrzeby innych wierzących, wspierały uciśnionych i czynnie uczestniczyły w każdym dobrym dziele.
11 Samotnych kobiet młodszych wiekiem do służby nie dopuszczaj! One bowiem tak bardzo pragną wyjść za mąż, iż z łatwością mogą zlekceważyć swoją deklarację służenia wyłącznie Chrystusowi,
12 co zaraz prowadziłoby do konfliktu zobowiązań i generowałoby niepotrzebne zarzuty niedochowania wierności Chrystusowi.
13 Myślę tu szczególnie o takich, które bezcelowo krążą po domach, ucząc się jedynie bezczynności, przez co wzrastają nie tylko w lenistwie, ale i w plotkarstwie, we wścibianiu nosa w nie swoje sprawy i w niepohamowanym gadaniu o sprawach bez znaczenia!
14 Zalecam więc, by te spośród samotnych kobiet, którym wiek na to jeszcze pozwala, wychodziły za mąż, rodziły dzieci i dbały o swoje domy, by nie dawać przeciwnikowi okazji do pomówień,
15 co stało się udziałem tych, które zeszły z właściwej drogi i podążyły za szatanem.
16 Jeśli więc jakaś siostra w wierze ma w swej rodzinie samotne i ubogie młodsze kobiety, niech zadba o ich potrzeby, a nie obarcza nimi społeczności. Chodzi bowiem o to, by wspólnota troszczyła się tylko o te, które nie mają żadnego innego wsparcia.
17 A ci, którzy w społeczności pełnią funkcje zwierzchników, niech będą otaczani podwójnym szacunkiem i wsparciem, zwłaszcza jeśli trudzą się głoszeniem Słowa Bożego i nauczaniem.
18 Pismo mówi przecież: Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu, ponieważ robotnik zasługuje na swoją zapłatę.
19 Przeciw takim ludziom nie przyjmuj pochopnych skarg, chyba że będą one potwierdzone przez dwóch lub trzech świadków.
20 A gdyby się okazało, że któryś ze zwierzchników wspólnoty wierzących grzeszy, skarć go surowo na oczach wszystkich, aby inni również na tym skorzystali, napełniając się bojaźnią Bożą.
21 Zaklinam cię na Boga, w obliczu Chrystusa Jezusa oraz posłańców, których wybrałem w celu dostarczenia ci tego listu, byś przestrzegał powyższych zasad bez żadnych wyjątków! Nikogo nigdy nie faworyzuj!
22 Mając to na uwadze, nikomu pochopnie nie powierzaj odpowiedzialności we wspólnocie, abyś działając zbyt pośpiesznie, nie został przypadkiem wplątany w cudze problemy i grzechy. Bądź ostrożny i z całą trzeźwością umysłu strzeż sam siebie, by zachować się nieskalanym.
23 W tym, co piszę, nie chodzi mi wcale o to, byś nie używał wina. Przeciwnie, z uwagi na swój żołądek i jego częste niedomagania kosztuj nieco wina, gdyż picie samej wody nie jest dobre dla ciebie.
24 Pisząc o trzeźwości, miałem na myśli zachowanie zdolności właściwej oceny sytuacji. Chodzi bowiem o to, że grzechy niektórych ludzi są znane powszechnie i widoczne z daleka, co sprawia, iż takie osoby można łatwo rozpoznać i ustrzec się przed nimi. Problem jednak leży w tym, że są również i tacy, których grzechy są skryte głęboko, a ich konsekwencje ciągną się za nimi po cichu – spowite nimbem tajemnicy. Dlatego musisz być ostrożny!
25 Podobnie zresztą ma się rzecz z dobrymi czynami. Jedne z nich są jawne i znane od razu, inne zaś ukryte. Lecz w końcu i te staną się wszystkim dobrze znane.