1 Timothy 3
1 Jeżeli zaś chodzi o ludzi, którzy garną się do objęcia przywództwa w społeczności wierzących, to – jeśli czynią to z powodu pragnienia realizowania pięknego dzieła wiary – bądź spokojny.
2 Pamiętaj jednak, aby każdy mężczyzna otrzymujący przywódczą funkcję we wspólnocie był człowiekiem nienagannym. Konieczne jest, aby był mężem tylko jednej kobiety. Powinien być człowiekiem wstrzemięźliwym, rozsądnym, uporządkowanym, gościnnym i zdolnym do nauczania innych.
3 Nie może być nim ktoś nadużywający alkoholu lub porywczy. Musi też być życzliwy i niekłótliwy. Nie może być łasy na pieniądze!
4 Wcześniej powinien się sprawdzić w dobrym zarządzaniu swoim domem, a w szczególności powinien umieć – z całą godnością – utrzymywać swoje dzieci w posłuszeństwie.
5 Jeśli bowiem ktoś nie potrafi kierować własnym domem i rodziną, to jakże mógłby dobrze się zatroszczyć o społeczność Bożego ludu?!
6 Mężczyzna taki nie może być świeżo nawróconym człowiekiem, by przypadkiem nie popadł w pychę i nie stał się łatwym celem diabelskich knowań.
7 Poza tym powinien mieć dobrą opinię wśród ludzi spoza wspólnoty. Nie mogą na nim ciążyć jakiekolwiek zarzuty, które diabeł mógłby wykorzystywać, co przecież zawsze czyni chętnie i z wielką umiejętnością.
8 Podobne kwalifikacje winni mieć ludzie ustanawiani do pełnienia służb we wspólnocie. Zwracaj uwagę na to, czy są prawi, a nie dwulicowi, czy nie nadużywają alkoholu i nie są chciwi na grosz, co zawsze jest sprawą hańbiącą.
9 Powinni to być mężczyźni, którzy w czystym sumieniu wiernie strzegą tajemnicy naszej wiary.
10 Każdego wcześniej poddaj próbie, a dopiero potem, jeśli okaże się nienaganny, przyjmij do wykonywania posługi.
11 Podobnie ich żony – powinny być prawe, a nie przewrotne, trzeźwo myślące i w każdym zakresie wierne swoim mężom.
12 Pamiętaj również, aby każdy mężczyzna, któremu powierzasz jakąkolwiek funkcję, był żonaty tylko z jedną kobietą! Musi on także wyróżniać się właściwym prowadzeniem swoich dzieci i dobrym zarządzaniem własnym domem.
13 Bo tylko ci, którzy w swoich domach dochowują wierności Chrystusowi, mają szansę zyskania szacunku we wspólnocie, a co za tym idzie: będą mogli ze śmiałością i z autorytetem pełnić powierzoną im służbę.
14 Piszę ci o tym wszystkim, choć mam nadzieję, iż sam niedługo do ciebie przybędę.
15 Jednak na wypadek, gdybym się opóźniał, chcę, abyś wiedział, jak należy postępować w społeczności tych, którzy ufają Bogu Żywemu, to znaczy we wspólnocie wierzącego ludu, który w tym świecie jest ostoją Prawdy.
16 Do grupy tej zaliczam jednak tylko tych, którzy bezspornie zgadzają się z przesłaniem owej wielkiej tajemnicy, iż to Najwyższy osobiście objawił się w skłonnej do grzechu ludzkiej naturze. A żyjąc i postępując według Ducha, ukazał swoją sprawiedliwość. On również – po objawieniu się żydowskim wysłannikom – polecił ogłosić także innym narodom Dobrą Wiadomość o ratunku, który przyniósł, dając w ten sposób światu szansę, by wszyscy mogli złożyć w Nim swoje zaufanie. W końcu w chwale wstąpił w Niebiosa.