Psalms 55
1 Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Pieśń pouczająca Dawida.
2 Boże, nakłoń ucha ku modlitwie mojej, A nie ukrywaj się przed błaganiem moim!
3 Słuchaj mnie uważnie i odpowiedz mi. Miotam się w żalu moim i jęczę
4 Z powodu głosu nieprzyjaciela, Z powodu ucisku bezbożnika, bo na mnie zwalają zło, A w gniewie na mnie nastają.
5 Serce drży we mnie, Opadł mnie lęk przed śmiercią,
6 Bojaźń i drżenie nachodzi mnie I groza mnie ogarnia.
7 Rzekłem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica, Chętnie uleciałbym i odpoczął.
8 Oto uleciałbym daleko, Zamieszkałbym na pustyni. Sela.
9 Szybko poszukałbym sobie schronienia Przed wichrem gwałtownym i przed burzą.
10 Zniszcz, Panie, pomieszaj ich języki, Gdyż widzę gwałty i waśnie w mieście!
11 Dniem i nocą obchodzą je po jego murach, A jest w nim niegodziwość i ucisk.
12 Jest w nim zguba, A z placów jego nie ustępuje ucisk i oszustwo.
13 Bo to nie wróg mnie lży - Co mógłbym znieść -Nie przeciwnik mój wynosi się nade mnie - Mógłbym się przed nim ukryć -
14 Ale ty, człowiek równy mnie, Powiernik mój i przyjaciel,
15 Z którym mieliśmy wspólne słodkie tajemnice, Do domu Bożego chodziliśmy w tłumie.
16 Niech ich śmierć zaskoczy, Niech żywcem zstąpią do krainy umarłych, Bo złość jest w ich siedzibie i pomiędzy nimi.
17 Ja do Boga wołam, A Pan mnie wybawi.
18 Wieczorem, rano i w południe narzekać będę i jęczeć, I wysłucha głosu mojego.
19 Wybawi duszę moją, Obdarzy pokojem od napastników, Choć wielu ich jest przeciwko mnie.
20 Bóg usłyszy i upokorzy ich, On, który panuje od wieczności. Sela. Nie ma bowiem u nich poprawy I nie boją się Boga.
21 Podniósł rękę na przyjaciół swoich, Pohańbił przymierze swoje.
22 Gładsze niż masło są usta jego, Ale wrogość jest w sercu jego; Miększe niż oliwa są słowa jego. Ale to miecze obnażone.
23 Zrzuć na Pana brzemię swoje, A On cię podtrzyma! On nie dopuści, By na zawsze zachwiał się sprawiedliwy.
24 Ty, Boże, strącisz ich w dół zagłady; Ludzie krwawi i zdradliwi nie dożyją połowy dni swoich. Lecz ja tobie ufam.