Psalms 107
1 Een lied; een psalm van David.
2 Mijn hart is gerust, o mijn God; Ik wil zingen en spelen:
3 Word wakker, mijn lofzang; harp en citer ontwaak; Ik wil het morgenrood wekken!
4 Ik wil U loven onder de volken, o Jahweh, U verheerlijken onder de naties;
5 Want uw goedheid reikt tot de hemel, En tot de wolken uw trouw.
6 Verhef U boven de hemelen, o God; Uw glorie vervulle de aarde!
7 Wil uw geliefden dan redden, Strek uw rechterhand uit, en verhoor ons!
8 Bij zijn heiligheid heeft God het beloofd: Juichend zal ik Sikem verdelen, En het dal van Soekkot meten;
9 Mij behoort Gilad, van mij is Manasse. Efraïm is de helm van mijn hoofd, Juda mijn schepter,
10 Moab is mijn voetenbekken; Op Edom werp ik mijn schoeisel, Over Filistea hef ik mijn zegekreet aan.
11 Maar wie brengt mij nu binnen de vesting, Wie zal mij naar Edom geleiden;
12 Moet Gij het niet zijn, die ons hebt verstoten, o God, En niet langer met onze heirscharen optrekt, o God?
13 Ach, help ons dan tegen den vijand, Want hulp van mensen is ijdel.
14 Maar met God zijn wij sterk; Hij zal onze verdrukkers vertrappen!