Exodus 11
1 HERREN sa til Moses: «Endå ei plage skal eg føra over farao og Egypt. Deretter skal han la dykk dra — ikkje berre la dykk dra, han skal jaga dykk ut herifrå.
2 Sei så folket høyrer det at kvar mann og kvar kvinne skal be naboen sin om ting av sølv og gull.»
3 Og HERREN lét egyptarane sjå med velvilje på folket. Moses vart òg halden for ein svært stor mann i Egypt, både av tenarane til farao og av folket.
4 Moses sa: «Så seier HERREN: Ved midnattstid vil eg gå gjennom Egypt.
5 Då skal alle førstefødde i Egypt døy, frå den førstefødde hos farao som sit på si trone, til den førstefødde hos slavekvinna som står bak kverna, og alle førstefødde dyr i buskapen.
6 I heile Egypt skal det lyda eit skrik så høgt at det aldri har vore maken til det før og heller ikkje skal bli det sidan.
7 Men ikkje ein hund skal knurra mot nokon av israelittane, korkje mot menneske eller dyr. Slik skal de forstå at HERREN set eit skilje mellom egyptarane og israelittane.
8 Då skal alle desse mennene dine koma ned til meg og bøya seg for meg og seia: Dra ut, du og heile folket som følgjer deg! Og så skal eg dra ut.» Dermed gjekk han bort frå farao i brennande harme.
9 HERREN sa til Moses: «Farao kjem ikkje til å høyra på dykk. Så kan eg få gjort mange under i Egypt.»
10 Moses og Aron gjorde alle desse undera for farao. Men HERREN gjorde hjartet til farao ubøyeleg, og han lét ikkje israelittane dra ut frå landet.