Psalms 17
1 Слушни ја, Господи, правдата моја, чуј го мојот повик, прими ја молитвата моја што не излегува од лажлива уста.
2 Од Твоето присуство нека излезе пресудата за мене; очите Твои нека ја гледаат правдината.
3 Ако го искушаш срцето мое, ако ме посетиш ноќе; ако ме провериш: нема да најдеш злонамерност во мене. Не згреши устата моја,
4 како што прават другите; поради зборовите на устата Твоја, јас го одбегнував патот на насилниците.
5 Стапките мои беа непоколебливи на патиштата Твои, нозете мои не застранија.
6 Кон Тебе викам, зашто Ти ќе ме чуеш, Боже; приклони го увото Свое кон мене, и чуј ги зборовите мои.
7 Покажи ја чудесната милост Твоја, Ти, кој ги избавуваш оние што се засолнуваат од непријателите — покрај Твојата десница.
8 Пази ме како зеница на окото; засолни ме под сенката на Твоите крилја,
9 од лицето на нечестивите, кои ме напаѓаат, од непријателите на душата моја, што ме опкружуваат;
10 тие срцето свое го затворија за милост, а со устата своја — горделиво зборуваат.
11 Гонејќи ме, сега ме опколуваат; тие ги управија очите свои за да ме соборат на земја;
12 тие се како лав, подготвен за лов и како лавче, кое стои во заседа.
13 Стани, Господи, пресретни ги и собори ги; со Својот меч спаси ја душата моја од нечестивиот,
14 а со раката Своја од луѓето, Господи, од луѓето чиј дел е само овој живот. Нека им се наполнат стомаците со твоите добра, нека се наситат нивните синови и нека им остават од вишокот на децата свои.
15 А јас ќе го гледам лицето Твое во правда, ќе се наситам од ликот Твој, кога еднаш ќе се разбудам.