Jeremiah 6
1 Бегајте, деца Венијаминови од Ерусалим, трубете со труба во Текоа и јавете преку оган во Бет-Керем, зашто откај север доаѓа зло и голема погибел.
2 Јас ја разубавив ќерката Сионова, прекрасна и разнежена.
3 Ќе дојдат против неа пастири со стадата свои, ќе распнат шатори околу неа; секој ќе го пасе својот дел.
4 Гответе војна против неа; станувајте да нападнеме на пладне. Тешко нам! Денот веќе одминува, се спуштаат вечерни сенки.
5 Станувајте да напаѓаме и ноќе, и да ги срушиме нејзините дворци!
6 Зашто вака вели Господ Саваот: сечете дрвја и кревајте насипи против Ерусалим: тој град треба да се казни; во него се врши секакво насилство.
7 Како што од извор блика вода, така и од него блика зло: во него се слуша насилство и пустошење, пред Моето лице секогаш има навреди и рани.
8 Вразуми се, Ерусалиме, за да не се отстрани од тебе душата Моја и да не те направам пустина, земја ненаселена.
9 Вака вели Господ Саваот: обери ги до крај остатоците на Израел, како грозје; кини со раката своја, како берач на грозје, кога полни кошници.
10 Кому да му говорам и кого да го предупредувам, за да чујат? Ете, нивното уво е необрезано, и тие не можат да слушаат; ете, словото Господово кај нив е за потсмев; тоа им е мило.
11 Поради тоа јас сум преполнет со Господова јарост, не можам повеќе да се воздржувам: ќе ја излеам врз децата по улиците и врз собрани младинци; сите ќе бидат погодени: маж и жена, старци и возрасни.
12 И куќите нивни ќе ги присвојат други, исто така и нивите и жените; зашто ќе ја протегнам раката Своја против жителите на таа земја, вели Господ.
13 Зашто од мал до голем, секој од нив се предал на лакомост, и пророк и свештеник — сите мамат.
14 Му ги лекуваат раните на Мојот народ лесномислено, велејќи: „Мир! мир!“ а мир нема.
15 Се срамуваат ли тие, кога вршат гадотии? Не, никако не се срамуваат и не црвенеат. Затоа ќе паднат меѓу паднатите, и во времето на Мојата посета ќе бидат соборени, вели Господ.
16 Вака вели Господ: — застанете на вашите патишта, разгледајте и распрашајте се за дамнешните патишта, каде е добриот пат, врвете по него, и ќе најдете спокојство на душите свои. Но тие рекоа: нема да врвиме по тој пат!
17 И поставив чувари над вас, и реков: „Слушајте го звукот на трубата!“ Но тие рекоа: „Нема да слушаме!“
18 И така, чујте народи, и знај, собрание, што ќе стане со нив.
19 Чуј, земјо: ете, ќе испратам против овој народ погибел, плод на помислите нивни; зашто тие не ги слушаа Моите зборови и Мојот закон го отфрлија.
20 Зошто Ми е темјан, што иде од Сева, и миризлива трска — од далечна земја? Вашите сепаленици не Ми се угодни, и вашите жртви не Ми се пријатни.
21 Затоа вака вели Господ: ете, поставувам пред овој народ пречки, и ќе се сопнат од нив таткото и децата заедно, соседот и неговиот пријател, и ќе загинат.
22 Вака вели Господ: — ете, иде народ од северна земја, и голем народ се крева од земните краишта;
23 во рацете држат лак и копје; жестоки се и немилостиви, гласот нивен им бучи како море, и летаат на коњи наредени како еден човек, за да удрат против тебе, ќерко Сионова.
24 Чувме вест за нив, и рацете ни премалеа, скрб нѐ обзеде, маки — како жена која се пораѓа.
25 Не излегувајте на нива и на пат не одете, зашто непријателски меч и ужас е од сите страни.
26 Ќерко на Мојот народ, препаши се со вреќиште и посипи се со пепел; тагувај како за син единец — горко плачи; зашто ненадејно ќе дојде врз нас погубник.
27 Те поставив за проверувач среде Мојот народ, за столб, за да знаеш да ги испитуваш нивните патишта.
28 Сите тие се упорни одметници, живеат со клевета; тоа се бронза и железо — сите се расипани.
29 Мевовите забревтано дуваат; оловото се стопи од огнот; леарот топи напразно, зашто згурата не се отстрани;
30 ќе ги наречат отпадно сребро, зашто Господ ги отфрли.