Isaiah 8
1 И ми рече Господ: „Земи си голема плоча и напиши на неа со човечко писмо: Махер-Шалал-Хаш-Баз.“
2 И си зедов верни сведоци: свештеникот Урија и Захарија, синот Јеверикиев,
3 и легнав со пророчицата, и таа зачна и роди син. И ми рече Господ: дај му име: Махер-Шалал-Хаш-Баз;
4 зашто, пред да се научи детето да изговара: тате, мамо, — богатството на Дамаск и пленот самарјански ќе бидат однесени од асирскиот цар.
5 И продолжуваше да ми зборува Господ и рече:
6 „Штом овој народ ги занемарува водите на Силоам, кои течат тивко, а се восхитува на Рецин, и на синот Ремалиев,
7 Господ ќе ги испрати врз него бурните и големи води на Реката — асирскиот цар со сета негова слава;
8 и ќе навлезе во Јудеја, ќе ја поплави и високо ќе се крене — ќе стигне до вратот; и раширените крила нејзини ќе бидат по целата ширина на Твојата земја, Имануеле!“
9 Здружувајте се, народи, но ќе бидете уништени, и внимавајте, вие сите што сте далечни земји! Вооружувајте се, но ќе бидете победени; вооружувајте се, но ќе бидете уништени!
10 Кројте заговори, но тие ќе се рушат, говорете збор, но тој нема да се исполни, зашто со нас е Бог!
11 Зашто вака ми велеше Господ, држејќи ја врз мене цврстата рака и опоменувајќи ме да не одам по патот на тој народ, велејќи:
12 „Не нарекувајте го заговор сето она што тој народ го нарекува заговор; и не плашете се од она, од кое тој се плаши, не стравувајте.
13 Господ Саваот — само Него сметајте Го за свет, и Тој да биде ваш страв и ваш трепет!
14 Тој ќе биде осветување и камен за сопнување и карпа за соблазна на двата дома Израелови, стапица и мрежа за жителите ерусалимски.
15 И мнозина од нив ќе се сопнат и ќе паднат, ќе се разбијат, ќе се заплеткаат во стапицата и ќе бидат уловени.“
16 „Врзи го свидетелството и запечати го откровението пред своите ученици.“
17 И така, јас се надевам на Господ, Кој го сокрил лицето Свое од домот Јаковов, на Него се надевам.
18 Ете, јас и децата што ми ги даде Господ, сме како белези и докази во Израел од Господ Саваот, Кој живее на гората Сион.
19 И кога ќе ви речат: „Обратете се кон оние, што извикуваат мртовци, и кон маѓесници, кон бајачи и оние што говорат од стомак, тогаш одговарајте: не треба ли народот да се обрнува кон својот Бог? Се прашуваат ли мртви за живи?“
20 Допрашајте се до законот и откровението! Ако некои речат дека не е така, тогаш за нив нема светлина.
21 Ќе скитаат тие по земјата, жестоко угнетувани и гладни; и во време на гладот ќе се лутат, ќе го навредуваат својот цар и својот Бог.
22 И ќе се загледаат угоре, и ќе погледаат кон земјата; и ете — скрб и мрак, густа темнина; и ќе бидат фрлени во темнината.
23 Но нема секогаш да има мрак таму, каде што сега тој е згустен. Поранешното време ја понизи земјата Завулонова и земјата Нефталимова; но подоцнежното — ќе го возвеличи крајморскиот пат, од онаа страна на Јордан, незнабожечка Галилеја.