Bible

1 Испраќајте јагниња за владетелот на земјата, испраќајте од Села во пустињата кон планината на ќерката Сионова; 2 зашто ќерките на Моав при Арнонските бродови ќе бидат слични на птица скитница, исфрлена од гнездото. 3 »Свикај совет, донеси решение; засенчи нѐ со сенката своја среде пладне како ноќе, прикриј ги истераните, не ги предавај скитниците. 4 Нека поживеат кај тебе моите истерани Моавци; биди им закрила од грабачи: зашто угнетувачот – нема да го пуштам; грабежот ќе престане, потисниците ќе исчезнат од земјата. 5 И престолот ќе се утврди со милост, и на него ќе седне со верност, во Давидовиот шатор, судија, кој бара правда и се стреми кон правосудие.« 6 »Сме слушале за Господа на Моав, прекумерна гордост, за неговата надуеност и високомерност и за неговото беснеење: неискрен е зборот негов.« 7 Затоа Моав ќе заплаче за Моав, – сите ќе плачат: ридиштата за тврдините за Кирхарешет: тие се наполно разурнати. 8 Есевонските полиња се исушија, како и севаимското лозје; големците на народите ги истребија најдобрите лозја, кои достигнаа до Јазер, се простираа по пустињата; ластарите се ширеа, преминуваа од онаа страна на морето. 9 Поради тоа јас ќе плачам за лозјата севаимски со плачот на Јазера, ќе ги облевам со солзите свои, Есевоне, и Елеало; зашто по твојот гроздобер и по твојата жетва нема повеќе шумна радост. 10 Исчезна од плодоносната земја радоста и веселбата, по лозјата не пеат ниту се радуваат; лозарот не гмечи грозје во садови: Јас ги прекратив веселбите. 11 Затоа мојата внатрешност стенка по Моав како гусле, а срцето мое за Кирхарешет. 12 Но и да се јави Моав и до умор да оди по идолските светилишта, и да дојде при светилиштето свое, да се моли, пак ништо нема да му помогне. 13 Тоа е словото, кое Господ одамна го беше искажал за Моава. 14 А сега вака вели Господ: »По три години, сметајќи наемнички години, величието на Моав ќе биде понизено со сето големо множество негово, а остатокот ќе биде многу мал и незначаен.«