2 Kings 1
1 По смртта на Ахава, Моав се одметна од Израилот.
2 А Охозиј падна низ прозорската решетка на својата горна соба, која е во Самарија, и се разболе. Па испрати пратеници и им рече: »Одете, прашајте го Веелзевула, акаронското божество: ќе оздравам ли од оваа болест?« И тие отидоа да прашаат.
3 Тогаш Ангел Господов му кажа на Илија Тесвитецот: »Стани, пресретни ги пратениците на самарискиот цар и кажи им: ‚Зар во Израилот нема Бог, та сте тргнале да го прашате Веелзевула, акаронското божество?‘
4 Затоа вака вели Господ: ‚Од постелата на која си легнал, нема да станеш, туку ќе умреш‘«. И отиде Илија и им кажа.
5 Се вратија пратениците при Озохија. И тој ги праша: »Зошто се вративте?«
6 Тие му одговорија: »Не пресретна еден човек и ни рече: ‚Одете, вратете се при царот, кој ве испратил, и кажете му: вака вели Господ: »зар во Израилот нема Бог, та испраќаш да го прашаш Веелзевула, акаронското божество?« Затоа од постелата на која си легнал, нема да станеш, туку ќе умреш.‘«
7 Тој ги праша: »Каков беше на изглед оној човек, што ве пресретна и ви ги кажа тие зборови?«
8 Тие му одговорија: »Тој човек целиот беше со влакна и беше опашан преку половината со кожен појас.« Тој рече: »Тоа е Илија Тесвитецот.«
9 Тогаш испрати царот при него педесетник со неговите педесетмина. И тој се искачи при него, кога Илија седеше на врвот од гората, и му рече: »Човеку Божји, царот нареди да слезеш.«
10 Одговори Илија и му рече на педесетникот: »Ако сум јас човек Божји, нека падне оган од небото и да те изгори тебе и твоите педесетмина.« И падна оган од небото и го изгори него и неговите педесетмина.
11 Царот испрати друг педесетник со неговите педесетмина. И тој му проговори и рече: »Човеку Божји, вака вели царот: ‚Слези поскоро!‘«
12 Илија одговори и му рече: »Ако сум јас човек Божји, нека падне оган од небото и да те изгори тебе и твоите педесетмина«. И падна оган Божји од небото и го изгоре него и неговите педесетмина.
13 Царот испрати по третпат педесетник со неговите педесетмина. Третиот педесетник стана, та дојде, и падна на коленици пред Илија, го молеше и му зборуваше: »Човеку Божји, да не биде презрена душата моја и душата на твоите слуги – овие педесетмина – пред твоите очи;
14 Ете, падна оган од небото и ги изгоре двајцата претходни педесетници со нивните педесетмина; но сега да не биде презрена душата моја пред твоите очи!«
15 Тогаш му рече Ангелот Господов на Илија: »Оди со него и не плаши се од него.« И тој стана, та отиде со него при царот.
16 И му рече: »Вака вели Господ: ‚Поради тоа што испрати пратеници да го прашаат Веелзевула, акаронското божество, како да немаше во Израилот Бог да Го прашаш за словото Негово, – ти нема да станеш од леглото, на кое си легнал, туку ќе умреш.‘«
17 И тој умре според словото Господово, што го изрече Илија. И стана цар Јорам, братот на Охозија, место него, во втората година на Јорама, син Јосафатов, цар јудејски, бидејќи оној немаше син.
18 Другото за Охозија, она што го извршил тој, е опишано во летописите на израилските цареви.