1 Corinthians 13
1 Да зборувам на сите човечки јазици, па дури и на ангелски, штом љубов немам, ќе бидам бакар, што ѕвони, или кимвал, што ѕвечи.
2 Да имам пророчки дар и да ги знам сите тајни, да ги имам сите знаења за сите работи, а и така силна вера, што и планини да преместувам, – ако љубов немам, ништо не сум.
3 И да го раздадам целиот свој имот, да позволам телото да ми изгори, – штом љубов немам, ништо не ми користи.
4 Љубовта е долготрпелива, полна со добрина, љубовта не завидува, љубовта не се превознесува, не се гордее,
5 не прави што е непристојно, не бара свое, не се срди, не мисли зло,
6 на неправда не се радува, а на вистина се радува,
7 сѐ извинува, во сѐ верува, на сѐ се надева, сѐ претрпува.
8 Љубовта никогаш не престанува, а другото, ако се пророштва, ќе престанат; ако се јазици – ќе замолкнат; ако се знаења – ќе исчезнат.
9 Оти по нешто знаеме и по нешто пророкуваме;
10 а кога ќе дојде совршеното, тогаш ќе исчезне делумното.
11 Кога бев дете, зборував како дете, како дете мислев, како дете размислував; а кога станав маж, го оставив детинското.
12 Сега гледам нејасно како во огледало, а тогаш – лице во лице; сега знам нешто, а тогаш ќе знам како што сум познат.
13 А сега остануваат овие три работи: верата, надежта и љубовта; најголема меѓу нив е љубовта.