Psalms 9
1 In finem pro occultis filii, Psalmus David.
2 Confitebor tibi Domine in toto corde meo: narrabo omnia mirabilia tua.
3 Lætabor et exultabo in te: psallam nomini tuo Altissime,
4 In convertendo inimicum meum retrorsum: infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
5 Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam: sedisti super thronum qui iudicas iustitiam.
6 Increpasti Gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in æternum et in sæculum sæculi.
7 Inimici defecerunt frameæ in finem: et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu:
8 et Dominus in æternum permanet. Paravit in iudicio thronum suum:
9 et ipse iudicabit orbem terræ in æquitate, iudicabit populos in iustitia.
10 Et factus est Dominus refugium pauperi: adiutor in opportunitatibus, in tribulatione.
11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum: quoniam non dereliquisti quærentes te Domine.
12 Psallite Domino, qui habitat in Sion: annunciate inter Gentes studia eius:
13 Quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est: non est oblitus clamorem pauperum.
14 Miserere mei Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis.
15 Qui exaltas me de portis mortis, ut annunciem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion.
16 Exultabo in salutari tuo: infixæ sunt Gentes in interitu, quem fecerunt. In laqueo isto, quem absconderunt, comprehensus est pes eorum.
17 Cognoscetur Dominus iudicia faciens: in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
18 Convertantur peccatores in infernum, omnes Gentes quæ obliviscuntur Deum.
19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis: patientia pauperum non peribit in finem.
20 Exurge Domine, non confortetur homo: iudicentur Gentes in conspectu tuo:
21 Constitue Domine legislatorem super eos: ut sciant Gentes quoniam homines sunt.
22 Ut quid Domine recessisti longe, despicis in opportunitatibus, in tribulatione?
23 Dum superbit impius, incenditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ: et iniquus benedicitur.
25 Exacerbavit Dominum peccator, secundum multitudinem iræ suæ non quæret.
26 Non est Deus in conspectu eius: inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur iudicia tua a facie eius: omnium inimicorum suorum dominabitur.
27 Dixit enim in corde suo: Non movebor a generatione in generationem, sine malo.
28 Cuius maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo: sub lingua eius labor et dolor.
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.
30 Oculi eius in pauperem respiciunt: insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem: rapere pauperem dum attrahit eum.
31 In laqueo suo humiliabit eum, inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.
32 Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus, avertit faciem suam ne videat in finem.
33 Exurge Domine Deus, exaltetur manus tua: ne obliviscaris pauperum.
34 Propter quid irritavit impius Deum? dixit enim in corde suo: Non requiret.
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras: ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper: orphano tu eris adiutor.
36 Contere brachium peccatoris et maligni: quæretur peccatum illius, et non invenietur.
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi: peribitis Gentes de terra illius.
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus: præparationem cordis eorum audivit auris tua.
39 Iudicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.