Bible

1 Վաղ առավոտյան քահանայապետները, ծերերի ու դպիրների և ամբողջ ատյանի հետ խորհրդակցելով, Հիսուսին կապեցին և տարան հանձնեցին Պիղատոսին։ 2 Պիղատոսը հարց տվեց նրան և ասաց. «Դո՞ւ ես հրեաների թագավորը»։ Հիսուսը պատասխան տվեց նրան և ասաց. «Այո՛, ինչպես ասացիր»։ 3 Քահանայապետները նրա դեմ շատ ամբաստանություններ էին անում, բայց Հիսուսը ոչինչ չէր պատասխանում։ 4 Իսկ Պիղատոսը դարձյալ հարցրեց նրան. «Ոչ մի պատասխան չե՞ս տալիս. տե՛ս, ինչքա՛ն ամբաստանություններ են անում քո դեմ»։ 5 Հիսուսը դրանից հետո ոչինչ չպատասխանեց, այնպես որ Պիղատոսը շատ զարմացավ։ 6 Զատկի տոնի առիթով Պիղատոսը նրանց համար մի կալանավոր էր ազատ արձակում, որի համար նրանք խնդրում էին։ 7 Բարաբբա անունով մեկը կար՝ բանտարկված այն խռովարարների հետ, որոնք խռովության ժամանակ մարդ էին սպանել։ 8 Ամբոխն սկսեց բարձր ձայնով աղաղակել և պահանջել, որ համաձայն իր սովորության՝ Պիղատոսն իրենց համար Բարաբբային արձակի։ 9 Պիղատոսը պատասխանեց և ասաց նրանց. «Ուզո՞ւմ եք, որ հրեաների արքային արձակեմ ձեզ համար». 10 որովհետև նա գիտեր, որ Հիսուսին նախանձի պատճառով էին հանձնել քահանայապետները, 11 որոնք էլ ամբոխին համոզեցին, որ Բարաբբային արձակեր իրենց համար։ 12 Պիղատոսը դարձյալ դիմեց նրանց և ասաց. «Իսկ ի՞նչ եք ուզում, որ անեմ հրեաների արքային»։ 13 Եվ նրանք, քահանայապետներից դրդվելով, դարձյալ աղաղակեցին. «Խա՛չը հանիր դրան»։ 14 Պիղատոսը նրանց հարցրեց. «Ի՞նչ չար բան է արել նա»։ Սակայն նրանք ավելի ու ավելի էին աղաղակում և ասում. «Խա՛չը հանիր դրան»։ 15 Այն ժամանակ Պիղատոսը, ցանկանալով գոհացնել ամբոխին, նրանց համար ազատ արձակեց Բարաբբային, իսկ Հիսուսին մտրակով ծեծել տալուց հետո հանձնեց, որպեսզի խաչը հանվի։ 16 Զինվորները Հիսուսին ներսի գավիթը տարան, որ պալատի բակն էր, և մեկտեղ կանչեցին ողջ գունդը։ 17 Հիսուսին կարմիր քղամիդ և ծիրանի հագցրին և նրա գլխին փշերից պատրաստված պսակ դրեցին։ 18 Ապա սկսեցին նրան ողջույն տալ և ասել. «Ողջո՜ւյն քեզ, հրեաների՛ արքա»։ 19 Եղեգով հարվածում էին նրա գլխին, թքում էին երեսին և ծնկի գալով՝ երկրպագում էին նրան։ 20 Ծաղրուծանակի ենթարկելուց հետո Հիսուսի վրայից քղամիդն ու ծիրանին հանեցին, իր հագուստը հագցրին և դուրս տարան, որ խաչը հանեն։ 21 Եվ ստիպեցին մի անցորդի, որ արտից էր գալիս, որ Հիսուսի խաչափայտը կրի։ Նա Սիմոն Կյուրենացին էր՝ Ալեքսանդրի ու Ռուփոսի հայրը։ 22 Հիսուսին տարան Գողգոթա, մի տեղ, որ «Գագաթ» է թարգմանվում։ 23 Նրան զմուռս խառնած գինի տվեցին, բայց նա չվերցրեց։ 24 Ապա նրան խաչը հանեցին։ Եվ նրա հագուստը բաժանեցին՝ դրանց վրա վիճակ գցելով՝ տեսնելու, թե ով ի՛նչ պիտի վերցնի։ 25 Առավոտյան ժամը ինն էր, երբ նրան խաչեցին։ 26 Նրա հանցապարտության մասին գրություն կար՝ գրված այսպես. «Հրեաների թագավորն է»։ 27 Նրա հետ խաչը հանեցին երկու ավազակների, մեկին՝ նրա աջ կողմում, իսկ մյուսին՝ ձախ կողմում։ 28 Այսպիսով կատարվեց Սուրբ Գրքի այն խոսքը, որ ասում է՝ «Անօրենների շարքը դասվեց»։ 29 Ովքեր անցնում էին, հայհոյում էին նրան և շարժելով իրենց գլուխները՝ ասում էին. «Վա՛հ, դու, որ քանդում էիր տաճարը և երեք օրում կառուցում, 30 ազատի՛ր ինքդ քեզ և ցա՛ծ իջիր այդ խաչից»։ 31 Նույնպես և քահանայապետները դպիրների հետ իրար մեջ ծաղրում էին և ասում. «Ուրիշներին ազատեց, ինքն իրեն չի կարողանում ազատել։ 32 Ասում է, թե Քրիստոսն է, Իսրայելի թագավորը, թող այժմ խաչից իջնի, որպեսզի տեսնենք և հավատանք նրան»։ Նրա հետ խաչվածներն էլ նախատում էին նրան։ 33 Վեցերորդ ժամին խավար պատեց ամբողջ երկիրը, մինչև իններորդ ժամը։ 34 Իններորդ ժամին Հիսուսը բարձրաձայն աղաղակեց և ասաց. «Էլի՜, Էլի՜, լա՞մա սաբաքթանի», որ թարգմանվում է «Աստվա՜ծ իմ, Աստվա՜ծ իմ, ինչո՞ւ լքեցիր ինձ» ։ 35 Նրա շուրջը կանգնածներից ոմանք, երբ լսեցին այս, ասացին. «Եղիային է կանչում»։ 36 Մեկն առաջ վազելով սպունգը քացախի մեջ թաթախեց և եղեգին անցկացնելով՝ տվեց Հիսուսին, որ խմի. և ասում էր. «Թողե՛ք տեսնենք, Եղիան կգա՞ նրան խաչից իջեցնելու»։ 37 Հիսուսը բարձր ձայն արձակեց և հոգին ավանդեց։ 38 Տաճարի վարագույրը երկու մասի պատռվեց՝ վերից վար։ 39 Հարյուրապետը, որ կանգնած էր այնտեղ, տեսնելով, թե Հիսուսն ինչպե՛ս աղաղակեց և հոգին ավանդեց, ասաց. «Այս մարդն իսկապես Աստծու Որդի էր»։ 40 Այնտեղ նաև կանայք կային, որոնք դիտում էին հեռվից։ Նրանց մեջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, կրտսեր Հակոբոսի և Հովսեի մայրը՝ Մարիամը, ինչպես և Սողոմեն, 41 որոնք, երբ Հիսուսը Գալիլեայում էր, գնում էին նրա հետևից և ծառայում նրան։ Ուրիշ շատ կանայք էլ կային, որոնք նրա հետ Երուսաղեմ էին բարձրացել։ 42 Երբ երեկո եղավ,- քանի որ ուրբաթ էր, և շաբաթամուտն էր սկսվում,- 43 եկավ Արիմաթեացի Հովսեփը, որ մի պարկեշտ մարդ էր, հրեաների ատյանի անդամ, և ինքն էլ էր սպասում Աստծու արքայությանը, համարձակվեց մտնել Պիղատոսի մոտ և խնդրել Հիսուսի մարմինը։ 44 Պիղատոսը զարմացավ, որ Հիսուսն այդքան շուտ էր մեռել։ Իր մոտ կանչելով հարյուրապետին՝ հարցրեց նրան և ասաց. «Իրո՞ք այդքան շուտ մեռավ»։ 45 Հարյուրապետից այդ ստուգելուց հետո մարմինը շնորհեց Հովսեփին։ 46 Հովսեփն էլ կտավ գնեց և նրան խաչից իջեցնելով՝ պատեց կտավով և դրեց մի ժայռափոր գերեզմանի մեջ։ Ապա մի քար գլորեց գերեզմանի մուտքին։ 47 Մարիամ Մագդաղենացին և Հակոբոսի ու Հովսեի մայր Մարիամը տեսան այն տեղը, ուր նա դրվեց։