Bible

1 Գաղաադացի Հեփթայեն հզոր և ուժեղ մարդ էր։ Նա որդին էր մի պոռնիկ կնոջ, որը Գաղաադի համար ծնեց Հեփթայեին։ 2 Գաղաադի կինը նրա համար որդիներ ծնեց, որոնք երբ մեծացան, վռնդեցին Հեփթայեին՝ ասելով. «Դու մեր հոր տան մեջ ժառանգություն չունես, որովհետև պոռնիկ կնոջ որդի ես»։ 3 Հեփթայեն հեռացավ իր եղբայրներից և բնակվեց Տովբ երկրում։ Հեփթայեի մոտ հավաքվում էին ավազակաբարո մարդիկ և շրջում էին նրա հետ։ 4 Որոշ ժամանակից հետո Ամովնի որդիները պատերազմեցին Իսրայելի դեմ։ 5 Երբ Ամովնի որդիները պատերազմում էին Իսրայելի դեմ, Գաղաադի ծերերը գնացին, որ Տովբ երկրից բերեն Հեփթայեին։ 6 Նրանք ասացին Հեփթայեին. «Ե՛կ և մեզ համար զորավա՛ր եղիր, և Ամովնի որդիների դեմ պատերազմ տանք»։ 7 Հեփթայեն Գաղաադի ծերերին ասաց. «Չէ՞ որ դուք ինձ ատեցիք, Տիրոջ առաջ հանեցիք իմ հոր տնից և ինձ հեռացրիք ձեզնից։ Հիմա, երբ նեղության մեջ եք, ինչո՞ւ եք եկել ինձ մոտ»։ 8 Գաղաադի ծերերն ասացին Հեփթայեին. «Այդպես չէ, մենք քեզ մոտ ենք եկել, որ մեզ հետ գաս, և պատերազմ տանք Ամովնի որդիների դեմ, և մեզ՝ Գաղաադի բոլոր բնակիչներիս առաջնորդ լինես»։ 9 Հեփթայեն ասաց Գաղաադի ծերերին. «Եթե դուք ինձ ետ վերադարձնեք Ամովնի որդիների դեմ պատերազմելու, և Տերը նրանց իմ ձեռքը մատնի, իրապե՞ս ես ձեր առաջնորդը կդառնամ»։ 10 Գաղաադի ծերերն ասացին Հեփթայեին. «Տերը թող մեր մեջ վկա լինի, որ մենք քո խոսքի համաձայն կանենք»։ 11 Հեփթայեն Գաղաադի ծերերի հետ գնաց, և ժողովուրդը նրան իր վրա իշխան և առաջնորդ կարգեց։ Հեփթայեն Տիրոջ առաջ Մասեփայում կրկնեց իր այս բոլոր խոսքերը։ 12 Հեփթայեն Ամովնի որդիների թագավորի մոտ պատգամավորներ ուղարկեց և ասաց. «Դու ինձ հետ ի՞նչ գործ ունես, որ եկել ես իմ վրա՝ պատերազմելու իմ երկրում»։ 13 Ամովնի որդիների թագավորը Հեփթայեի պատգամավորներին ասաց. «Եգիպտոսից դուրս գալու ժամանակ Իսրայելն ինչո՞ւ գրավեց իմ երկիրը՝ Առնովնից մինչև Հաբոկ և մինչև Հորդանան գետը։ Հիմա խաղաղությամբ այն վերադարձրո՛ւ ինձ, և ես կգնամ»։ Պատգամավորները վերադարձան Հեփթայեի մոտ։ 14 Հեփթայեն նորից պատգամավորներ ուղարկեց Ամովնի որդիների արքայի մոտ 15 և ասաց նրան. «Այսպես են ասում Իսրայելը և Հեփթայեն. “Եգիպտոսից դուրս գալիս Իսրայելը չգրավեց Մովաբի երկիրն ու Ամովնի որդիների երկիրը, 16 այլ Իսրայելն անապատով գնաց մինչև Կարմիր ծովը և եկավ մինչև Կադես։ 17 Իսրայելը պատգամավորներ ուղարկեց Եդովմի արքայի մոտ և ասաց. “Թող անցնեմ քո երկրով”, բայց Եդովմի արքան չլսեց։ Մովաբի արքայի մոտ էլ պատգամավորներ ուղարկեց, բայց նա էլ չկամեցավ։ Եվ Իսրայելը մնաց Կադեսում, 18 շրջեց անապատում, պտույտ տվեց Եդովմի երկրով և Մովաբի երկրով, եկավ Մովաբի երկրի արևելյան կողմով և բանակեց Առնովնի այն կողմում, բայց Մովաբի սահմանները չմտավ, որովհետև Մովաբի սահմանն Առնովնն էր։ 19 Իսրայելը պատգամավորներ ուղարկեց ամորհացիների Սեհովն արքայի մոտ, որ Եսեբոնի և ամորհացիների թագավորն էր, և Իսրայելը նրան ասաց. “Թող անցնեմ քո երկրով մինչև իմ տեղը”։ 20 Եվ Սեհովնը չկամեցավ, որ Իսրայելն անցնի իր սահմաններով։ Սեհովնը հավաքեց իր ամբողջ ժողովրդին, բանակեց Յասսայում և պատերազմեց Իսրայելի դեմ։ 21 Եվ Տերը՝ Իսրայելի Աստվածը, Սեհովնին և նրա ամբողջ ժողովրդին մատնեց Իսրայելի ձեռքը, և ջարդեցին նրանց, և Իսրայելը ժառանգեց այդ երկրում ապրող ամորհացիների երկիրը, 22 և Իսրայելը ժառանգեց ամորհացիների բոլոր սահմանները Առնովնից մինչև Հաբոկ և անապատից մինչև Հորդանան գետը։ 23 Արդ, Տերը՝ Իսրայելի Աստվածը, ամորհացիներին վերացրել է Իսրայելի՝ իր ժողովրդի առջևից, և դո՞ւ պիտի ժառանգես այն։ 24 Չէ՞ որ դու պիտի ժառանգես քո աստծու՝ Քամոսի՝ քեզ ժառանգություն տվածը, մենք էլ պիտի ժառանգենք այն ամենը, ինչ Տերը՝ մեր Աստվածը, ժառանգություն տվեց մեզ։ 25 Արդ, դու Սեպփովրի որդի Բաղակից՝ Մովաբի արքայից, լա՞վ ես. մի՞թե նա կռվեց Իսրայելի հետ կամ պատերազմե՞ց նրանց դեմ. 26 Իսրայելը երեք հարյուր տարի ապրում է Եսեբոնում և նրա արվարձաններում, Արոյերում և նրա արվարձաններում ու Հորդանան գետի ափերի բոլոր քաղաքներում։ Դրանք այնքան ժամանակ ինչո՞ւ չազատեցիք։ 27 Ես քո դեմ չեմ մեղանչել, իսկ դու իմ դեմ չարիք ես գործում՝ պատերազմելով իմ դեմ։ Իսրայելի և Ամովնի որդիների միջև դատավոր եղող Տերը թող այսօր դատաստան անի”»։ 28 Բայց ամովնացիների արքան չանսաց Հեփթայեի հղած խոսքերին։ 29 Այն ժամանակ Տիրոջ հոգին իջավ Հեփթայեի վրա։ Նա անցավ Գաղաադով ու Մանասեի երկրով, հասավ Գաղաադի Դիտանոցը և այնտեղից ուղղվեց Ամովնի որդիների դեմ։ 30 Հեփթայեն Տիրոջն ուխտ արեց և ասաց. «Եթե Ամովնի որդիներին իմ ձեռքը մատնես, 31 և ես խաղաղությամբ վերադառնամ Ամովնի որդիների մոտից, իմ տան դռնից ինձ ընդառաջ դուրս եկողին Տիրոջը ողջակեզ կմատուցեմ»։ 32 Հեփթայեն գնաց Ամովնի որդիների դեմ պատերազմելու, և Տերը նրանց մատնեց նրա ձեռքը։ 33 Նա ջարդեց նրանց Արոյերից մինչև Սեմենիթի սահմանը, ջարդեց քսան քաղաք, մինչև Հաբելի այգեստանները՝ խիստ մեծ կոտորած տալով։ Ամովնի որդիները փախան Իսրայելի որդիների առաջից։ 34 Հեփթայեն եկավ Մասեփա, իր տունը, և ահա նրա դուստրը նրան ընդառաջ ելավ թմբուկներով և պարերով։ Նա նրա միակ և սիրելի զավակն էր, և նրանից բացի նա ուրիշ տղա կամ դուստր չուներ։ 35 Երբ նրան տեսավ, պատառոտեց իր զգեստները և ասաց. «Վա՜յ ինձ, դո՛ւստր իմ, դու ինձ ընկճեցիր, խոչ եղար աչքիս մեջ, որովհետև քեզ համար պարտավորություն ստանձնեցի Տիրոջ առաջ և չեմ կարող հետ դարձնել»։ 36 Աղջիկը նրան ասաց. «Եթե ինձ համար պարտավորություն ես ստանձնել Տիրոջ առաջ, արա՛ ինձ հետ այն, ինչ դուրս է եկել քո բերանից այն բանի փոխարեն, ինչ արեց Տերը քեզ համար՝ վրեժ լուծելով քո թշնամիներից՝ Ամովնի որդիներից»։ 37 Եվ իր հորն ասաց. «Միայն այս բա՛նն արա ինձ համար. թո՛ւյլ տուր, որ ես երկու ամիս գնամ ման գամ լեռների վրա և իմ ընկերուհիների հետ ողբամ իմ կուսությունը»։ 38 Եվ հայրն ասաց. «Գնա՛»։ Եվ արձակեց նրան երկու ամիս։ Աղջիկն իր ընկերուհիների հետ գնաց և լեռների վրա ողբաց իր կուսությունը։ 39 Երբ լրացավ երկու ամիսը, վերադարձավ իր հոր մոտ, և հայրը կատարեց իր արած ուխտը. աղջիկը տղամարդ չէր ճանաչել։ Եվ Իսրայելի մեջ սովորություն դարձավ ողբալ Հեփթայեի աղջկան. 40 սահմանված օրերին, տարվա մեջ չորս օր, Իսրայելի աղջիկները հավաքվում էին՝ ողբալու գաղաադացի Հեփթայեի աղջկան։