Bible

1 Հեսուի վախճանվելուց հետո Իսրայելի որդիները հարցրին Տիրոջը՝ ասելով. «Մեզանից ո՞վ առաջինը պիտի դուրս գա պատերազմելու քանանացիների դեմ»։ 2 Տերն ասաց. «Հուդան թող դուրս գա, քանի որ նրա ձեռքը հանձնեցի երկիրը»։ 3 Եվ Հուդան իր եղբայր Շմավոնին ասաց. «Վե՛ր կաց գնանք ինձ հետ իմ ժառանգությունը և քանանացիների դեմ պատերազմենք, ես էլ քեզ հետ կգամ քո ժառանգությունը ստանալու»։ Եվ Շմավոնը գնաց նրա հետ։ 4 Հուդան ելավ, և Տերը քանանացիներին և փերեզացիներին հանձնեց նրա ձեռքը, և նա Բեզեկում նրանցից տասը հազար մարդ կոտորեց։ 5 Բեզեկում գտան Ադոնիբեզեկին, նրա դեմ պատերազմեցին և հարվածեցին քանանացիներին և փերեզացիներին։ 6 Ադոնիբեզեկը փախավ, նրան հետապնդեցին, հասան նրան և կտրեցին նրա ձեռքերի ու ոտքերի ծայրերը։ 7 Եվ Ադոնիբեզեկն ասաց. «Յոթանասուն թագավորներ, որոնց ձեռքերի ու ոտքերի ծայրերը կտրված էին, հավաքում էին իմ սեղանի տակի փշրանքները։ Արդ, ինչպես ես էի արել, այդպես էլ Աստված ինձ հատուցեց»։ Նրան բերեցին Երուսաղեմ, և նա այնտեղ մեռավ։ 8 Հուդայի որդիները պատերազմեցին Երուսաղեմի դեմ, գրավեցին այն, սրի քաշեցին բնակիչներին և քաղաքն այրեցին հրով։ 9 Դրանից հետո Հուդայի որդիներն իջան պատերազմելու այն քանանացիների դեմ, որ բնակվում էին լեռնային մասում, հարավում և դաշտավայրում։ 10 Հուդան գնաց նաև Քեբրոնում բնակվող քանանացիների վրա, և Քեբրոնը դուրս եկավ նրա դեմ (Քեբրոնի անունն առաջ Կարիաթարբոկ Սեփեր էր)։ Ջարդեցին Սեսիին, Աքիմանին և Թոլմիին՝ Ենակի ժառանգներին։ 11 Այնտեղից հարձակվեցին Դաբիրի բնակիչների վրա (Դաբիրի անունն առաջ Նամակների քաղաք էր)։ 12 Եվ Քաղեբն ասաց. «Ով որ հարվածի Նամակների քաղաքին և գրավի այն, իմ դուստր Ասքային նրան կնության կտամ»։ 13 Եվ այն գրավեց Քաղեբի կրտսեր եղբայր Կենեզի որդի Գոդոնիելը, և Քաղեբն իր դուստր Ասքային նրան կնության տվեց։ 14 Երբ աղջիկը գնում էր նրա մոտ, Գոդոնիելը հորդորեց նրան, որ իր հորից մի ագարակ խնդրի։ Աղջիկը տրտնջաց, աղաղակեց էշի վրայից և ասաց. «Անապատային երկիր տվեցիր ինձ»։ Քաղեբը նրան ասաց. «Ի՞նչ եղավ քեզ»։ 15 Ասքան նրան ասաց. «Ինձ օրհնությո՛ւն տուր. քանի որ ինձ անապատային երկիր տվեցիր, տո՛ւր ինձ նաև ջրերի աղբյուրներ»։ Եվ Քաղեբը, ըստ նրա խնդրանքի, նրան տվեց վերին աղբյուրներն ու հովիտների աղբյուրները։ 16 Մովսեսի աներոջ՝ Հովբաբ Կինեցու որդիները, Արմավենիների քաղաքից ելան և գնացին Հուդայի որդիների մոտ՝ Հուդայի անապատը, որը Հուդայի երկրի հարավում է՝ Արադ իջնող ճանապարհին. գնացին բնակվեցին այնտեղի ժողովրդի հետ։ 17 Հուդան իր հերթին գնաց իր եղբայր Շմավոնի հետ, և նրանք հարվածեցին Սեփաթում բնակվող քանանացիներին և նզովեցին ու կոտորեցին նրանց և այդ քաղաքի անունը դրեցին Սատակում։ 18 Հուդան չժառանգեց Գազան ու նրա սահմանները, Ասկաղոնն ու նրա սահմանները, Ակկարոնն ու նրա սահմանները, Ազովտոսն ու նրա անդաստանները։ 19 Տերը Հուդայի հետ էր, և նա ժառանգեց լեռնային շրրջաններ։ Հովիտների բնակիչների տարածքները, սակայն, չկարողացավ ժառանգել, որովհետև Ռեքաբը արգելք եղավ նրանց, և նրանք երկաթե կառքեր ունեին։ 20 Քաղեբին տվեցին Քեբրոնը, ինչպես ասել էր Մովսեսը, և այնտեղից ժառանգեց Ենակի որդիների երեք քաղաքները և այնտեղից քշեց Ենակի երեք որդիներին։ 21 Բենիամինի որդիները Երուսաղեմում բնակվող հեբուսացիներին չնվաճեցին, և հեբուսացիները բնակվում են այնտեղ Բենիամինի որդիների հետ մինչև այսօր։ 22 Հովսեփի որդիները իրենց հերթին ելան դեպի Բեթել, և Տերը նրանց հետ էր։ 23 Իսրայելի տունը բանակեց Բեթելի դիմաց (այդ քաղաքի անունն առաջ Լուզա էր)։ 24 Պահապանները մի մարդ տեսան, որ դուրս էր գալիս այդ քաղաքից, բռնեցին նրան և ասացին. «Ցո՛ւյց տուր մեզ քաղաքի մուտքը, և մենք կխնայենք քեզ»։ 25 Նա նրանց ցույց տվեց քաղաքի մուտքը, և նրանք քաղաքը սրի քաշեցին, իսկ այն մարդուն և նրա ազգատոհմն արձակեցին։ 26 Այդ մարդը գնաց Քետիմ երկիրը, այնտեղ քաղաք շինեց և նրա անունը Լուզա դրեց, և այդ է նրա անունը մինչև այսօր։ 27 Մանասեն չժառանգեց Բեթսանը, այսինքն՝ Սկյութուպոլիսը, ո՛չ նրա ավանները, և ո՛չ էլ նրա անդաստանները, ո՛չ էլ Թանաքը և նրա ավանները, ո՛չ Դովրի բնակիչներին և նրա շուրջը բնակվողներին, ո՛չ էլ նրա ավանները, ո՛չ Բաղակի բնակիչներին և նրա շուրջը բնակվողներին, ո՛չ էլ նրա ավանները, ո՛չ Հեբղամի բնակիչներին և նրա շուրջը բնակվողներին, ո՛չ էլ նրա ավանները։ Եվ քանանացիները շարունակեցին բնակվել այդ երկրում։ 28 Երբ Իսրայելը հզորացավ, քանանացիներին հարկի տակ դրեց, բայց նրանց իսպառ չվերացրեց։ 29 Եփրեմն էլ չվերացրեց Գազերում բնակվող քանանացիներին, և քանանացիները բնակվեցին նրա մեջ՝ Գազերում, ու նրան հարկատու եղան։ 30 Զաբուղոնն էլ չվերացրեց Կեդրոնի բնակիչներին ու Նաալոլի բնակիչներին, և քանանացիները բնակվեցին նրա մեջ և նրան հարկատու եղան։ 31 Ասերը չվերացրեց Ակքովի բնակիչներին, որոնք նրան հարկատու եղան, նաև Դովրի բնակիչներին, Սիդովնի բնակիչներին, Դալափի բնակիչներին, Աքազիփը, Ելփայը, Ափեկը և Ռոբը։ 32 Ասերի որդիները բնակվեցին այդ երկրում ապրող քանանացիների մեջ, որովհետև չկարողացան վերացնել նրանց։ 33 Նեփթաղիմը չվերացրեց Բեթսամյուսի բնակիչներին, ոչ էլ Բեթանաթի բնակիչներին։ Նեփթաղիմը բնակվեց այդ երկրում ապրող քանանացիների մեջ, իսկ Բեթսամյուսի և Բեթանաթի բնակիչները նրան հարկատու եղան։ 34 Ամորհացիները Դանի որդիներին նեղեցին դեպի լեռները, և նրանց թույլ չէին տալիս իջնել հովիտները։ 35 Եվ ամորհացիներն սկսեցին բնակվել Մուրտաստանի լեռան վրա, որտեղ արջեր և աղվեսներ կային՝ Մուրտաստանում և Սաղապինում։ Հովսեփի ձեռքը ծանրացավ ամորհացիների վրա, և հարկատու եղան նրանց։ 36 Ամորհացիներն Ակրաբիմի զառիվայրի վրա, Վեմից սկսած և դեպի վեր սահմանակից էին եդովմացիներին։