Hebrews 7
1 Քանզի այս Մելքիսեդեկը թագավոր էր Սաղեմի, բարձրյալ Աստծու քահանա, որ Աբրահամին ընդառաջ ելավ, երբ նա վերադառնում էր թագավորների կոտորածից, և օրհնեց նրան։
2 Աբրահամն ամեն ինչից տասանորդներ տվեց նրան։ Մելքիսեդեկ նախ թարգմանվում է՝ արդարության թագավոր, ապա՝ թագավոր Սաղեմի, այսինքն՝ թագավոր խաղաղության։
3 Նա անհայր, անմայր էր, առանց ազգաբանության. ո՛չ օրերի սկիզբ ուներ և ո՛չ կյանքի վախճան. նմանվելով Աստծու Որդուն՝ նա կա ու մնում է մշտնջենապես քահանա։
4 Արդ, տեսե՛ք, թե ինչպիսին էր սա, որին Աբրահամ նահապետն էլ տասանորդներ տվեց ավարից։
5 Ղևիի զավակներից նրանք, որ քահանայություն են ստանում, ըստ Օրենքի՝ իրավունք ունեն տասանորդ վերցնելու ժողովրդից, այսինքն՝ իրենց եղբայրներից, թեկուզ վերջիններս Աբրահամի զավակներ լինեն։
6 Իսկ նրանց ազգատոհմից չհամարվածը տասանորդ վերցրեց Աբրահամից և օրհնեց նրան, ով ընդունել էր խոստումը։
7 Արդ, անառարկելի է այն, որ օրհնողն ավելի բարձր է, քան օրհնվողը։
8 Եվ այստեղ մահկանացու մարդիկ են տասանորդներ առնում, բայց այնտեղ՝ նա, ով վկայում է, որ կենդանի է։
9 Եվ, այսպես ասած, Ղևին իսկ, որ տասանորդներ էր առնում, Աբրահամի միջոցով տասանորդ տալու ենթարկվեց,
10 որովհետև նա դեռ չէր ծնվել և իր հոր կողում էր, երբ Մելքիսեդեկը նրան ընդառաջ ելավ։
11 Իսկ արդ, եթե կատարելությունը ղևտացիների քահանայության միջոցով էր լինում (քանի որ ժողովուրդը նրանով էր Օրենքը ստացել), ի՞նչ կարիք կար այլևս, որ մեկ այլ քահանա երևան գար, ըստ Մելքիսեդեկի կարգի, եթե չասենք՝ ըստ Ահարոնի կարգի,
12 որովհետև քահանայություն փոփոխվելով՝ պետք է Օրենքի փոփոխություն էլ լիներ։
13 Եվ նա, ում մասին այսպես է ասվում, պատկանում էր այլ ցեղի, որից ոչ ոք երբեք զոհասեղանի ծառայության մասնակից չեղավ։
14 Արդ, հայտնի է, որ մեր Տերը սերում է Հուդայի ցեղից. այդ ցեղից եղած քահանաների մասին Մովսեսը ոչինչ չի ասել։
15 Առավել ևս հայտնի է, որ Մելքիսեդեկի նմանությամբ երևալու է մի այլ քահանա,
16 որը ոչ ըստ մարդկային պատվիրանի եղավ քահանա, այլ ըստ անվախճան կյանքի զորության։
17 Արդարև վկայվեց. «Դու հավիտյան քահանա ես, ըստ Մելքիսեդեկի կարգի» ։
18 Առաջին պատվիրանը արհամարհվեց իր տկարության և անօգտակարության պատճառով,-
19 քանզի Օրենքը կատարյալ ոչինչ չարեց,- և նրա տեղ մտավ լավագույն մի հույս, որով մոտենում ենք Աստծուն։
20 Այն չափով, որ Հիսուսը երդումով քահանա եղավ (որովհետև կան ոմանք, որ առանց երդումի են քահանա կարգվել,
21 բայց սա՝ երդումով, նրա՛ ձեռքով, ով ասաց նրան. «Երդվեց Տերը և էլ չի զղջա. դու հավիտյան քահանա ես» ։
22 Այդ նույն չափով Հիսուսը երաշխավոր եղավ լավագույն մի ուխտի։
23 Եվ այսպես, շատ քահանաներ եղան, որովհետև մահը արգելք էր լինում, որ նրանք տևապես քահանա մնային։
24 Իսկ սա, հավիտենական լինելու պատճառով, ունի անանց քահանայություն։
25 Ուստի և կարող է իր միջոցով Աստծուն մոտեցողներին մեկընդմիշտ փրկել, քանի որ նա միշտ կենդանի է՝ բարեխոս լինելու նրանց համար։
26 Արդարև, մեզ պետք էր ճիշտ այսպիսի մի քահանայապետ՝ սուրբ, անմեղ, անարատ, զատված մեղավորներից և բարձրացած ավելի վեր, քան երկինքը,
27 որը, ինչպես այլ քահանայապետներ, պետք չունի ամեն օր նախ իր մեղքերի համար զոհեր մատուցելու և ապա՝ ժողովրդի մեղքերի համար։ Իսկ Քրիստոսը մեկ անգամ ընդմիշտ կատարեց այդ բանը, քանի որ ինքն իրե՛ն պատարագ մատուցեց։
28 Օրենքը քահանայապետներ է կարգում տկարություններով պատած մարդկանց, իսկ երդման խոսքը, որ Օրենքից հետո է գալիս, կարգում է Որդուն, որ հավիտյան կատարյալ է։