Genesis 39
1 Երբ Հովսեփին տարան Եգիպտոս, փարավոնի դահճապետ Պետափրես ներքինին՝ մի եգիպտացի, գնեց նրան այն իսմայելացիներից, որոնք նրան տարել էին Եգիպտոս։
2 Տերը Հովսեփի հետ էր. նրա գործերը բարեհաջող էին, և նա մնաց իր եգիպտացի տիրոջ տանը։
3 Երբ իր տերը տեսավ, որ Տերը նրա հետ է, և ամեն ինչ, որ անում է, Տերը հաջողեցնում է այն,
4 Հովսեփը շնորհ գտավ իր տիրոջ առաջ, եղավ նրա սիրելին։ Այդ պատճառով էլ նա վերակացու կարգեց նրան իր տան վրա և իր ողջ ունեցվածքը վստահեց Հովսեփին։
5 Այն օրվանից, երբ տերը վերակացու կարգեց նրան իր տան և իր ունեցած ամեն ինչի վրա, Աստված օրհնեց եգիպտացու տունը հանուն Հովսեփի, և այդ օրհնությունը տարածվեց նրա տանն ու դաշտում եղած ամբողջ ունեցվածքի վրա։
6 Այն ամենը, ինչ տերն ուներ, հանձնեց Հովսեփի ձեռքը։ Պետափրեսը չէր մտահոգվում իր տանը եղած որևէ բանի համար, բացի իր սննդից, որ ուտում էր։ Հովսեփը հաճելի արտաքին ուներ և շատ գեղեցիկ դեմք։
7 Այս բոլորից հետո նրա տիրոջ կինն աչք դրեց Հովսեփի վրա ու ասաց նրան. «Կենակցի՛ր ինձ հետ»։
8 Բայց նա չցանկացավ և իր տիրոջ կնոջն ասաց. «Քանի որ իմ շնորհիվ իմ տերը ոչ մի հոգս չունի իր տան ողջ ունեցվածքի նկատմամբ և իր ողջ ունեցվածքը վստահել է ինձ,
9 և այս տանն ինձնից ավելի մեծ մարդ չկա, ու ինձ ոչնչից չի զրկել, քեզնից բացի, որովհետև նրա կինն ես, արդ ես ինչպե՞ս գործեմ այդ չար արարքը և մեղանչեմ Աստծու առաջ»։
10 Թեև նա ամեն օր այդ մասին էր խոսում Հովսեփի մոտ, բայց նա չէր համաձայնվում կենակցել նրա հետ, անգամ մոտենալ նրան։
11 Այնպես պատահեց, որ մի օր Հովսեփը ինչ-որ գործով տուն մտավ, և տան մարդկանցից ներսում ոչ ոք չկար։
12 Կինը բռնեց նրա շորերից ու ասաց. «Կենակցի՛ր ինձ հետ»։ Հովսեփը, թողնելով իր շորերը նրա ձեռքում, դուրս փախավ։
13 Եվ երբ տեսավ, որ նա, շորերն իր ձեռքում թողած, դուրս է փախել,
14 կանչեց տան մարդկանց ու ասաց. «Տեսե՛ք, ամուսինս եբրայեցի ծառա բերեց տուն, որ մեզ խայտառակ անի։ Նա, մտնելով ինձ մոտ, ասաց. “Կենակցի՛ր ինձ հետ”։ Ես բարձրաձայն աղաղակեցի,
15 իսկ նա, լսելով իմ բարձրաձայն աղաղակը, շորերն ինձ մոտ թողած, փախավ, դուրս ելավ»։
16 Նա շորերը պահեց մոտը, մինչև ամուսինը տուն եկավ,
17 և նրան ասաց այս խոսքերը. «Քո բերած եբրայեցի ծառան մտավ սենյակս, որպեսզի խայտառակի ինձ, և ինձ ասաց՝ “Կենակցի՛ր ինձ հետ”։
18 Իսկ երբ լսեց, որ ձայնս բարձրացրի և աղաղակեցի, շորերն ինձ մոտ թողած՝ փախավ, դուրս ելավ»։
19 Երբ տերը լսեց իր կնոջ պատմածը, թե՝ «Այսպես վարվեց ինձ հետ քո ծառան», խիստ բարկացավ։
20 Հովսեփի տերը բռնեց ու բանտ նետեց նրան, այնտեղ, որտեղ արքունի կալանավորներն էին բանտարկված։
21 Բայց Տերը Հովսեփի հետ էր. ողորմեց նրան, և նա շահեց բանտապետի բարեհաճությունը։
22 Բանտապետը բանտն ու բանտում եղած բոլոր կալանավորներին վստահեց Հովսեփին։ Եվ ինչ որ լինում էր այնտեղ, նա էր անում։
23 Բանտապետը նրա շնորհիվ բանտի գործերին չէր խառնվում, որովհետև ամեն ինչ Հովսեփի ձեռքում էր։ Աստված նրա հետ էր, և նա ինչ որ անում էր, Տերը հաջողեցնում էր այն։