Ezra 8
1 Սրանք են այն տոհմերի իշխանները, որ ինձ հետ վերադարձան Բաբելոնի թագավոր Արտաշեսի թագավորության օրոք.
2 Փանեեսի որդիներից՝ Գերսոնը, Իթամարի որդիներից՝ Դանիելը, Դավթի որդիներից՝ Ատտուսը,
3 Նաաքայի որդիներից՝ Նիան, Փորոսի որդիներից՝ Զաքարիան և նրա հետ՝ հարյուր հիսուն այր,
4 Փաաթմովաբի սերնդից՝ Զարայի որդի Եղիանան և նրա հետ՝ երկու հարյուր այր,
5 Զատուելի սերնդից՝ Ազիելի որդի Սեքենիան և նրա հետ՝ երեք հարյուր այր,
6 Ադինի սերնդից՝ Հովնաթանի որդի Աբենը և նրա հետ՝ հիսուն այր,
7 Եղամի սերնդից՝ Աթաղիայի որդի Իսաիասը և նրա հետ՝ յոթանասուն այր,
8 Սափատիայի սերնդից՝ Միքայելի որդի Զամբդիան և նրա հետ՝ յոթանասուն այր,
9 Հովաբի սերնդից՝ Հևելի որդի Բադիան և նրա հետ՝ երկու հարյուր տասնութ այր,
10 Բաանի սերնդից՝ Հովսեփի որդի Սեղիմութը և նրա հետ՝ հարյուր վաթսուն այր,
11 Բաբեի սերնդից՝ Բաբիի որդի Զաքարիասը և նրա հետ՝ քսանութ այր,
12 Ադոնիկամի և Ազգադի սերնդից՝ Սակատանի որդի Հովնանը և նրա հետ՝ հարյուր տասը այր,
13 Ադոնիկամի ժառանգներից՝ Եղիփաղաթը, Հեիեղը և Սաման և նրանց հետ՝ վաթսուն այր,
14 Բագուի սերնդից՝ Ութային և Զաբութը և նրանց հետ՝ յոթանասուն այր։
15 Նրանց հավաքեցի այն գետի ափին, որ հոսում է Եվիով, և երեք օր օթևանեցինք այնտեղ։ Փնտրեցի ժողովրդի բազմության մեջ, բայց քահանաների որդիներից և ղևտացիների որդիներից ոչ ոքի չգտա։
16 Այն ժամանակ մարդ ուղարկեցի Եղիազարի, Արիելի, Սեմեայի, Առնաամի, Արիբի, Եղնաթանի, Նաթանի, Զաքարիայի, Մեսողաամի, Հովարիբի և Հեղմաթամի մոտ, որոնք իմաստուն մարդիկ էին,
17 և նրանց առաքեցի Գանձավորներ կոչված վայրի իշխանների մոտ՝ նրանց բերանը դնելով այն խոսքերը, որ պիտի խոսեին Գանձավորներ կոչված վայրի տաճարի սպասավոր եղբայրների հետ, որպեսզի մեր Աստծու տան համար սաղմոսերգուներ բերեին մեզ։
18 Եվ քանի որ Աստծու բարերար ձեռքը մեզ հետ էր, մեզ մոտ եկան Իսրայելի որդի Ղևիի որդիներից. առաջինը եկան նրա որդիները և եղբայրները՝ տասնութ հոգի,
19 Ասեբիան և Մերարիի որդիներից Հեսեան, նրա եղբայրներն ու նրանց որդիները՝ քսան այր,
20 նաթանայիմներից, որոնց Դավիթը և իշխանները տվեցին՝ ղևտացիներին ծառայելու համար, երկու հարյուր քսան նաթանայիմ. բոլորը հավաքվեցին անվանապես։
21 Եվ այնտեղ՝ Առիս գետի ափին, պահեցողություն հռչակեցի, և աղոթք մատուցեցինք Տիրոջ՝ մեր Աստծու առաջ՝ նրանից ապահով ճանապարհ խնդրելով մեզ, մեր որդիների և բոլոր նրանց համար, որ մեզ հետ էին,
22 քանի որ ամաչեցի թագավորից հեծյալներ խնդրել՝ ճանապարհին թշնամիներից մեզ փրկելու համար, որովհետև թագավորին ասել էի, թե մեր Տիրոջ ձեռքը բարությամբ օգնում է բոլոր նրանց, ովքեր փնտրում են նրան, իսկ նրա զորությունն ու բարկությունը նրանց դեմ է, ովքեր լքում են նրան։
23 Պահք պահեցինք և խնդրեցինք մեր Աստծուն այս ամենի համար, և Տերը լսեց։
24 Ապա քահանաներից ընտրեցի տասներկու իշխաններ՝ Սարաբիային, Ասաբիային և նրանց տասը եղբայրներին.
25 կշռեցինք ու նրանց հանձնեցինք այն արծաթը, ոսկին և մեր Աստծու տանը նվիրված սպասքը, որ տրվել էր մեզ թագավորի, նրա խորհրդակիցների, նրա իշխանների և այնտեղ գտնվող ողջ Իսրայելի կողմից։
26 Կշռելով նրանց տվեցի վեց հարյուր հիսուն տաղանդ արծաթ, հարյուր արծաթե սպասք, հարյուր տաղանդ ոսկի
27 և քսաներեք ոսկե սպասք, ինչպես նաև պղնձե ոսկեզօծ փայլուն և ընտիր անոթներ։
28 Եվ ասացի նրանց. «Դուք սուրբ եք Տիրոջ՝ Աստծու համար, Տիրոջ համար սուրբ է նաև ողջ սպասքը. ոսկեղենն ու արծաթեղենը կամավոր ընծաներ են Տիրոջը՝ մեր հայրերի Աստծուն։
29 Արթո՛ւն մնացեք և պահպանե՛ք դրանք, մինչև որ կշռեք Երուսաղեմում գտնվող քահանաների առաջնորդների, ղևտացիների և Իսրայելի տոհմերի իշխանների առջև՝ Տիրոջ տան սրահներում»։
30 Եվ քահանաներն ու ղևտացիները հաշվով վերցրին ոսկին, արծաթը և մնացած սպասքը՝ տանելու Երուսաղեմ՝ մեր Աստծու տունը։
31 Առաջին ամսի տասներկուսին մեկնեցինք Էոս գետից և եկանք հասանք Երուսաղեմ. Տիրոջ՝ մեր Աստծու ձեռքը մեզ հետ էր, և մեզ փրկեց մեր թշնամիներից և ճանապարհի դարանակալներից։
32 Եկանք Երուսաղեմ և այնտեղ երեք օր հանգստացանք։
33 Չորրորդ օրը Տիրոջ՝ մեր Աստծու տանը կշռելով արծաթը, ոսկին և մնացած սպասքը՝ տվեցինք Ոնիա քահանայի որդի Մարեմովթի ձեռքը, որին օգնում էին Փենեեսի որդի Եղիազարը, Հեսուի որդի Հովաբաթը, Բանեայի որդի Նովադիան և այլ ղևտացիներ։
34 Ամեն ինչ թվով և հաշվով էր, և ամեն ինչի կշիռն ամբողջությամբ արձանագրվեց։
35 Այն ժամանակ պանդխտության որդիները, որ վերադարձել էին գերությունից, Տիրոջը՝ Իսրայելի Աստծուն, ողջակեզներ մատուցեցին. տասներկու զվարակ՝ ողջ Իսրայելի համար, իննսունվեց խոյ, յոթանասունյոթ գառ և տասներկու այծ՝ մեղքերի համար։ Այս բոլորը ողջակեզ մատուցեցին Տիրոջը՝ Աստծուն։
36 Նրանք թագավորի հրովարտակը տվեցին Եփրատ գետի այն կողմերի իշխաններին, որոնք պատվեցին ժողովրդին և Աստծու տաճարը։