Ezekiel 10
1 Եվ տեսնում էի, որ ահա երկնակամարի վրա, որ քերովբեների գլխավերևում էր, իբրև շափյուղա ակ՝ գահի նման մի բան կար։
2 Եվ այն մարդուն, որ պատմուճան էր հագել, ասաց. «Մտի՛ր այդ անիվների միջև, որ քերովբեների տակ են, բուռդ լցրո՛ւ այդ քերովբեների միջև եղող կրակե ածուխներով ու շա՛ղ տուր քաղաքի վրա»։ Եվ իմ աչքի առաջ նա մտավ։
3 Երբ այդ մարդը մտնում էր, քերովբեները կանգնած էին տաճարի աջ կողմում. ծխի ամպն էլ լցրել էր ներքին գավիթը։
4 Եվ Տիրոջ փառքն այդ քերովբեներից վեր՝ դեպի տաճարի բացօթյա տարածքը բարձրացավ. տաճարը լցվեց ծխի ամպով, գավիթն էլ՝ Տիրոջ փառքի լույսով։
5 Եվ քերովբեների թևերի ձայնը լսելի էր մինչև արտաքին գավիթը, նման Ամենակալի ձայնի նման, երբ խոսում էր։
6 Մինչ հրահանգ էր տալիս մարդուն, որ սուրբ պատմուճան էր հագել, ու ասում էր՝ «Կրա՛կ վերցրու այդ անիվների միջից՝ քերովբեների միջից»,- սա մտավ ու կանգնեց անիվների միջև։
7 Եվ քերովբեների միջից մեկը ձեռքը մեկնեց կրակի մեջ, որ քերովբեների միջև էր, այն վերցրեց ու տվեց նրա ձեռքը, ով սուրբ պատմուճան էր հագել. նա վերցրեց ու այնտեղից դուրս եկավ։
8 Նայում էի քերովբեներին ու նրանց թևերի տակ մարդու ձեռքի նման մի բան էի տեսնում։
9 Տեսնում էի նաև, որ ահա չորս անիվներ կային քերովբեների մոտ, ամեն մի քերովբեի հետևում՝ մի անիվ։ Եվ անիվների տեսքը կարկեհան ակի տեսքին նման էր։
10 Տեսքով չորսն էլ այնպես նման էին, որ կարծես թե մի անիվը մյուսի մեջ էր։
11 Եվ երբ քերովբեները գնում էին, իրենց չորս կողմերն էին գնում ու հետ չէին դառնում, որովհետև ո՛ր կողմը նայում էր առջևի գնացողը, նրա հետևից էլ ընթանում էին, և գնալիս հետ չէին դառնում։
12 Նրանց և՛ ամբողջ մարմինները, և՛ ձեռքերը, և՛ թևերը, ինչպես նաև անիվները լի էին աչքերով. չորս անիվներն էլ շուրջանակի լի էին աչքերով։
13 Ես ինքս լսեցի, որ անիվները «Գեղգեղ» անունով էին կոչվում։
14 Քերովբեներից ամեն մեկը չորս դեմք ուներ. մեկի դեմքը՝ քերովբեի, երկրորդինը՝ մարդու, երրորդինը՝ առյուծի, իսկ չորրորդինը՝ արծվի։
15 Ու քերովբեները վեր բարձրացան։ Սա այն կենդանի էակն էր, որ տեսել էի Քոբար գետի ափին։
16 Երբ քերովբեները գնում էին, անիվներն էլ ընթանում էին նրանց հետևից, իսկ երբ քերովբեներն իրենց թևերն էին վեր պարզում՝ երկրից վեր բարձրանալու համար, անիվները հետ չէին դառնում, որովհետև նրանց հետ էին։
17 Երբ քերովբեները կանգ էին առնում, անիվներն էլ կանգ էին առնում, իսկ երբ քերովբեները վեր էին բարձրանում, անիվներն էլ նրանց հետ վեր էին բարձրանում, որովհետև նրանց մեջ կենդանի հոգի կար։
18 Տիրոջ փառքը տաճարի նախագավթից դուրս ելավ ու քերովբեների վրա նստեց։
19 Քերովբեներն էլ իրենց թևերը վեր պարզեցին և աչքիս առաջ երկրից վեր բարձրացան, անիվներն էլ՝ նրանց հետևից։ Եվ կանգնեցին Տիրոջ տան դռան շեմին, որ նայում էր դեպի արևելք. Իսրայելի Աստծու փառքն էլ նրանց վերևում էր։
20 Սա այն կենդանի էակն էր, որին ես տեսել էի Քոբար գետի ափին՝ Իսրայելի Աստծու ներքո, ու իմացա, որ դրանք քերովբեներ են։
21 Ամեն մեկը չորսական դեմք ուներ, ամեն մեկը՝ ութական թև, թևերի տակ էլ՝ մարդու ձեռքերի նման ձեռքեր, երեսներն էլ՝ նման մարդու երեսի։
22 Սրանք այն դեմքերն էին, որոնց ես տեսել էի Իսրայելի Աստծու փառքի ներքո՝ Քոբար գետի ափին, նույն տեսքը և նույն քերովբեները. յուրաքանչյուրն իր դեմքի ուղղությամբ էր ընթանում։