Deuteronomy 18
1 «Ղևտացի քահանաները՝ Ղևիի որդիները, երկրից բաժին ու ժառանգություն չպետք է ունենան Իսրայելի որդիների հետ։ Տիրոջն արված նվիրաբերումնե՛րը թող լինեն նրանց բաժինը. դրա՛նք թող ուտեն։
2 Նրանք իրենց եղբայրների մեջ երկրից բաժին չպետք է ունենան. Տերն է նրանց բաժինը, ինչպես ասաց նրանց։
3 Քահանաների իրավունքը ժողովրդից հետևյալն է. զոհ մատուցողը, եթե զոհը արջառ է կամ ոչխար, քահանային պետք է տա թևը, ծնոտներն ու փորը։
4 Նրանց պետք է տաս նաև քո ցորենի, քո գինու, քո յուղի առաջին բերքը, քո ոչխարների առաջին խուզից ստացած բուրդը,
5 որովհետև նրան է ընտրել Տերը քո բոլոր ցեղերի միջից, որպեսզի նա ու նրա որդիները հավիտյանս կանգնեն Տիրոջ՝ ձեր Աստծու առջև՝ պաշտելու նրան և օրհնելու նրա անունը։
6 Իսկ եթե Իսրայելի որդիներին պատկանող մի քաղաքից այնտեղ բնակվող ղևտացին իր ցանկությամբ գա Տիրոջ ընտրած վայրը,
7 կարող է ծառայել Տիրոջը՝ իր Աստծուն, իր բոլոր ղևտացի եղբայրների նման, որոնք այնտեղ ծառայում են Տիրոջը՝ Աստծուն,
8 և թող բաժին ստանա՝ անկախ իր հայրական տանը ստացած եկամուտից»։
9 «Եթե մտնես այն երկիրը, որը Տերը՝ Աստված, տալու է քեզ, չյուրացնես այդտեղ ապրող ազգերի գարշելի սովորությունները։
10 Ձեր մեջ թող չգտնվի այնպիսի մեկը, որն իր տղային կամ դստերը կրակով զոհի, կախարդությամբ կամ գուշակությամբ զբաղվի, թռչուններին նայելով՝ կանխագուշակումներ անի,
11 մոգություններով զբաղվի, վհուկ կամ մեռելահմա լինի, ոգեհարցությամբ զբաղվի,
12 որովհետև Տիրոջ համար պիղծ է նա, ով զբաղվում է այդպիսի բաներով. այդպիսի գարշելի բաների համար է Տերը նրանց վերացնում քո առջևից։
13 Տիրոջ՝ քո Աստծու առջև կատարյալ պետք է լինես։
14 Քո ժառանգելիք երկրի ազգերը հավատում են հմայություններին ու կախարդություններին, բայց Տերը՝ քո Աստվածը, քեզ այդպես վարվելու հրաման չի տվել։
15 Քո եղբայրների միջից Տերը՝ քո Աստվածը, ինձ նման մարգարե պիտի մեջտեղ հանի, նրա՛ն կլսեք,
16 քանի որ երբ Քորեբում հավաքվել էիք, Տիրոջը՝ ձեր Աստծուն, խնդրելով ասում էիք. “Այլևս չլսենք Տիրոջ՝ մեր Աստծու ձայնը, այդ մեծ կրակն այլևս չտեսնենք, որպեսզի չմեռնենք”։
17 Եվ Տերն ինձ ասաց. “Նրանք ճիշտ են ասում։
18 Ես նրանց եղբայրներից քեզ նման մի մարգարե մեջտեղ կհանեմ, իմ պատգամները կդնեմ նրա բերանը, և նա նրանց կասի այն, ինչ ես կպատվիրեմ նրան։
19 Այն մարդը, որ չի լսի իմ անունից խոսող մարգարեին, նրանից վրեժ կլուծեմ։
20 Իսկ եթե մարգարեն հանդգնի իմ անունից ասել այնպիսի բաներ, որ ես չեմ հրամայել ասել, կամ եթե խոսի օտար աստվածների անունից, այդ մարգարեն կմեռնի։
21 Իսկ եթե ձեր մտքում ասեք՝ “Ինչպե՞ս իմանանք, թե Տերը չի ասել այդ խոսքերը”,
22 ապա իմացե՛ք. եթե Տիրոջ անունից մարգարեի ասածը չի կատարվում, չի լինում, ապա դա Տիրոջ ասած խոսքը չէ. մարգարեն ամբարշտությամբ է խոսել, նա չպիտի ապրի”»։