Acts 12
1 Այդ ժամանակներում Հերովդես թագավորը եկեղեցուց ոմանց չարչարելու գործին ձեռնամուխ եղավ
2 և Հովհաննեսի եղբորը՝ Հակոբոսին, սրով սպանեց։
3 Երբ տեսավ, որ այդ հաճելի է հրեաներին, ավելի առաջ գնաց ու Բաղարջակերաց օրերին Պետրոսին էլ բռնեց։
4 Երբ նրան բռնեց, բանտ դրեց և յուրաքանչյուրը չորս զինվորից բաղկացած չորս խմբի հանձնեց, որ պահպանեն նրան, որովհետև կամենում էր Զատկից հետո նրան ժողովրդի առաջ հանել։
5 Մինչ Պետրոսը բանտում հսկողության տակ էր, եկեղեցում նրա համար անդադար առ Աստված աղոթքներ էին արվում։
6 Երբ Հերովդեսն ուզեց նրան դուրս բերել, այդ գիշեր Պետրոսը, կրկնակի շղթաներով կապված, երկու զինվորների միջև քնած էր, իսկ պահապանները դռան առաջ պահպանում էին բանտը։
7 Եվ ահա Տիրոջ հրեշտակը եկավ, կանգնեց Պետրոսի գլխավերևում, ու մի լույս ծագեց շենքում։ Ապա հրեց Պետրոսին, արթնացրեց ու ասաց. «Շո՛ւտ, վե՛ր կաց»։ Եվ շղթաներն ընկան Պետրոսի ձեռքից։
8 Հրեշտակը նրան ասաց. «Գոտիդ կապի՛ր և հողաթափերդ ոտքե՛րդ գցիր»։ Պետրոսն այդպես էլ արեց։ Ապա հրեշտակը նրան ասաց. «Հագուստներդ վրա՛դ գցիր և հետևի՛ր ինձ»։
9 Եվ Պետրոսը ելավ և գնում էր նրա հետևից ու չէր իմանում, թե հրեշտակի միջոցով պատահածն արդյոք իրակա՞ն է, որովհետև կարծում էր, թե տեսիլք է տեսնում։
10 Եվ երբ նրանք անցան առաջին ու երկրորդ պահակակետերից, եկան մինչև քաղաք դուրս բերող երկաթյա դուռը։ Այն ինքնիրեն բացվեց նրանց առաջ, և մի փողոց մտնելով՝ անցան նրա միջով։ Եվ հրեշտակն անմիջապես հեռացավ նրանից։
11 Երբ Պետրոսն ուշքի եկավ, ասաց. «Այժմ ճշմարտապես գիտեմ, որ Տերն ուղարկեց իր հրեշտակին և ինձ փրկեց Հերովդեսի ձեռքից ու հրեա ժողովրդի ամեն ակնկալությունից»։
12 Եվ անմիջապես կողմնորոշվելով՝ եկավ Մարիամի՝ Մարկոս կոչված Հովհաննեսի մոր տունը, որտեղ շատերը հավաքվել ու աղոթք էին անում։
13 Տան դուռը բախելիս Ռոդե անունով մի աղախին մոտեցավ և ականջ դրեց։
14 Ճանաչելով Պետրոսի ձայնը՝ ուրախությունից դուռը չբացեց, այլ ներս վազելով պատմեց, թե Պետրոսը դռան առաջ կանգնած է։
15 Նրանք ասացին նրան՝ գժվել ես։ Իսկ աղախինն էլ ավելի էր պնդում իր ասածը։ Նրանք ասացին՝ Պետրոսի հրեշտակն է։
16 Իսկ Պետրոսը շարունակում էր թակել դուռը։ Երբ բացեցին, տեսան նրան ու զարմացան։
17 Նա ձեռքով լռելու նշան էր անում նրանց։ Պատմեց, թե Տերն իրեն ինչպե՛ս հանեց բանտից։ Ապա ասաց. «Այս ամենի մասին լո՛ւր տվեք Հակոբոսին և եղբայրներին»։ Այնուհետև ելավ գնաց այլ տեղ։
18 Եվ երբ առավոտ եղավ, զինվորների մեջ մեծ խռովություն ընկավ, թե արդյոք Պետրոսն ի՛նչ եղավ։
19 Իսկ երբ Հերովդեսը նրան փնտրեց ու չգտավ, պահակներին հարցաքննելուց հետո հրամայեց սպանել նրանց։ Ապա Հրեաստանից Կեսարիա իջավ ու այնտեղ էր մնում։
20 Հերովդեսը ցասումով էր լցված տյուրոսցիների և սիդովնացիների դեմ։ Նրանք միաբանված՝ եկան նրա մոտ և համոզելով Բղաստոսին՝ թագավորի սենեկապետին, խաղաղություն խնդրեցին, քանի որ իրենց երկիրն արքունիքից էր կերակրվում։
21 Եվ որոշված օրը Հերովդեսը, թագավորական զգեստ հագած, ատյան էր նստել ու հրապարակավ խոսում էր նրանց հետ։
22 Իսկ ամբոխն աղաղակում էր. «Աստծու խոսք է և ոչ թե մարդու»։
23 Եվ Տիրոջ հրեշտակն անմիջապես հարվածեց նրան, որովհետև Աստծուն փառք չտվեց, և որդերի կեր դառնալով՝ մեռավ։
24 Իսկ Աստծու խոսքն աճում ու բազմանում էր։
25 Այդ ընթացքում Բառնաբասն ու Սողոսն իրենց գործը կատարելուց հետո Երուսաղեմից վերադարձան Անտիոք։ Իրենց հետ վերցրել էին նաև Հովհաննեսին, որ Մարկոս էր կոչվում։