Job 27
1 Եւ Յոբը շարունակեց իր առակը յառաջ տանել եւ ասեց.
2 Կենդանի է իմ իրաւունքը մերժող Աստուածը, եւ իմ հոգին դառնացնող Ամենակարողը.
3 Որ քանի որ տակաւին շունչս ինձանում է, եւ Աստուծոյ հոգին կայ իմ ռնգացը մէջ,
4 Իմ շրթունքները անիրաւութիւն պիտի չխօսեն, եւ լեզուս պիտի նենգութիւն չխորհէ։
5 Քաւ լիցի ինձ որ ձեզ արդարացնեմ, մինչեւ մեռնելս չեմ ձգելու ինձանից իմ ուղղութիւնը։
6 Արդարութիւնս բռնել եմ պինդ, եւ բաց չեմ թողուլ, իմ խիղճն ինձ չէ տանջում օրերիցս մէկին համար էլ։
7 Ամբարշտի պէս լինի իմ թշնամին, ե իմ հակառակորդը անզգամի պէս։
8 Վասն զի ի՞նչ է կեղծաւորի յոյսը, (թէեւ հարուստ էլ լինի,) երբոր Աստուած հանէ նորա հոգին։
9 Մի՞թէ նորա աղաղակը կլսէ Աստուած, երբոր նորա վերայ նեղութիւն գայ։
10 Կամ թէ նա Ամենակարողովը ուրախանալո՞ւ է. Ամեն ժամանակ կարո՞ղ է կանչել Աստուծուն։
11 Սովորեցնեմ ձեզ Աստուծոյ ձեռքինը. Ամենակարողի մօտ եղածը չեմ ծածկելու։
12 Ահա դուք ամենքդ էլ տեսաք, եւ ի՞նչու այդպէս ունայն ունայնաբանութիւն էք անում։
13 Ահաւասիկ անզգամ մարդի բաժինը Աստուծոյ մօտ, եւ բռնաւորների ժառանգութիւնը, որ առնում են Ամենակարողից։
14 Եթէ շատանում են նորա որդիքը, սուրի համար է. Եւ նորա զաւակունքը պիտի չկշտանան հացով։
15 Նորա մնացորդները մահի մէջ պիտի թաղուին, եւ նորա որբեւայրիները չի պիտի լան։
16 Եթէ նա հողի պէս արծաթ դիզելու լինի, եւ ցեխին չափ հանդերձ պատրաստէ,
17 Նա կպատրաստէ, բայց արդարը կհագնէ, եւ անմեղը պիտի ստանայ արծաթը իբրեւ բաժին։
18 Նա ցեցի պէս շինում է իր տունը, եւ այն խրճիթի նման, որ այգիի պահապանն է շինում։
19 Հարուստ կպառկէ, բայց միւսանգամ չի անիլ՝՝. Աչքերը կբանայ, եւ էլ նա չէ։
20 Արհաւիրքը ջրերի պէս կհասնէ նորան. Գիշերը փոթորիկը պիտի գողանայ նորան։
21 Արեւելեան քամին նորան վեր կառնէ, որ նա գնայ. Եւ փոթորիկով նորան կթռցնէ իր տեղիցը։
22 Կգցէ նորա վերայ եւ նորան չի խնայիլ Աստուած. Նորա ձեռքիցը նա կփախչէ այստեղ այնտեղ։
23 Նորա վերայ ծափ կտան, եւ կսուլեն նորան իր տեղիցը։