Bible

1 چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [*ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ] 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید. 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود. 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است. 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد. 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.