Bible

1 2 «آیا این را انصاف می‌شماری که گفتی من از خدا عادل تر هستم؟ 3 زیرا گفته‌ای برای توچه فایده خواهد شد، و به چه چیز بیشتر از گناهم منفعت خواهم یافت. 4 من تو را جواب می‌گویم ورفقایت را با تو. 5 به سوی آسمانها نظر کن و ببین وافلاک را ملاحظه نما که از تو بلندترند. 6 اگر گناه کردی به او چه رسانیدی؟ و اگر تقصیرهای تو بسیار شد برای وی چه کردی؟ 7 اگر بی‌گناه شدی به او چه بخشیدی؟ و یا از دست تو چه چیز را گرفته است؟ 8 شرارت تو به مردی چون تو (ضرر می‌رساند) و عدالت تو به بنی آدم (فایده می‌رساند). 9 از کثرت ظلمها فریاد برمی آورند واز دست زورآوران استغاثه می‌کنند، 10 و کسی نمی گوید که خدای آفریننده من کجا است که شبانگاه سرودها می‌بخشد 11 و ما را از بهایم زمین تعلیم می‌دهد، و از پرندگان آسمان حکمت می‌بخشد. 12 پس به‌سبب تکبر شریران فریادمی کنند اما او اجابت نمی نماید، 13 زیرا خدابطالت را نمی شنود و قادر مطلق برآن ملاحظه نمی فرماید. 14 هرچند می‌گویی که او رانمی بینم، لیکن دعوی در حضور وی است پس منتظر او باش. 15 و اما الان از این سبب که درغضب خویش مطالبه نمی کند و به کثرت گناه اعتنا نمی نماید،از این جهت ایوب دهان خودرا به بطالت می‌گشاید و بدون معرفت سخنان بسیار می‌گوید.» 16 از این جهت ایوب دهان خودرا به بطالت می‌گشاید و بدون معرفت سخنان بسیار می‌گوید.»